 |
L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church
Forum RP de l'Eglise Aristotelicienne du jeu en ligne RR
Forum RP for the Aristotelic Church of the RK online game
 
|
| Voir le sujet précédent :: Voir le sujet suivant |
| Auteur |
Message |
Policarpo
Inscrit le: 16 Avr 2013
Messages: 1340
|
 Posté le: Sam Déc 08, 2018 12:16 pm Sujet du message: Rozdział XI -Sen- W którym Arystoteles śni |
 |
|
| Citation: |
Rozdział XI -Sen- W którym Arystoteles śni o idealnym mieście.
Pewnego ranka Arystotelesa był zamyślony. Sargas jego wierny uczeń, przebywający w akademii od kilku miesięcy, spotkał się z nim, aby poznać swoje przeznaczenie. Nauczyciel dał mu tę odpowiedź ...
Arystoteles: "Tej nocy, mój uczniu, miałem sen".
Sargas: "O tak, mistrzu?" Opowiedz mi."
Arystoteles: "Oczywiście. Śniłem, że na Wschodzie istnieje cudowne miasto."
Sargas: "Jakie to miasto?"
Arystoteles: "Idealne, idealne miasto, w którym każdy żyje w fantastycznej harmonii. Równowaga jest tak solidna, że nikt nie może jej złamać, nawet przybysze z zagranicy, tacy jakim ja byłem w moim śnie. I wtargnąłem tam z moją przywiezioną moralnością, którą chciałbym teraz powiedzieć jest niepełna, ale oni przyjęli mnie jak brata "
Sargas:" Jakie były jego zasady, nauczycielu? "
Arystoteles: "Miasto zostało zorganizowane zgodnie z zasadą trzech koncentrycznych kół, lub trzech klasy obywateli, jeśli wolisz.
Zacznę od opisu tego, co dla Ciebie stanowić będzie najniższą z tych klas, tj. producentów, lub klasę brązu. Składa się na nią w większość, i żyją spokojnie pracując w swoich dziedzinach pracy lub hodowli zwierząt. Biorą to co jest niezbędne dla ich utrzymania ich i ich rodzin z własnej produkcji, i dają to co pozostało wyższym klasom. Nawet jeśli ci ludzie stanowią podstawę miasta, ich stan jest w jakiś sposób godny pozazdroszczenia. Wiodą spokojne, radosne i proste życie w służbie dla społeczeństwa. Są oni poświęceni aktywności fizycznej wymaganej w ich pracy, i w ten sposób ich ciała stale są przygotowywane. Wypełniają wolny czas kontemplacją przyrody, wychowaniem dzieci, które są cenione przez tą klasę, i na modlitwy, wielbiąc Boga za zapewnienie im przyjemności, z których korzystają.
Obywatelami drugiej klasy, klasy srebra są strażnicy oraz żołnierze. Ludzie tutaj mają prawo do bezczynności i korzystania z utrzymywania ich przez producentów w czasie pokoju. Oni filozofują, podziwiają także korzyści natury, kształcą się w zależności od ich wieku i są przeszkoleni w obsłudze broni .W czasie wojny, są oni najbardziej zagorzałymi obrońcami miasta. Ich odwaga nie była równa, bo oni oddają życie, bez wahania dla ochrony społeczności , lub za obrony swojej wiary, to powoduje wielki szacunek jakimi są obdarzani. Po powrocie z pola walki, są oni traktowani jak bohaterowie. Głowy ich są uwieńczane wieńcami laurowymi, traktowani są oni niemal jak książęta, i odbywają się wspaniałe uroczystości na ich cześć. Prowadzone są triumfalnie wśród ludzi i są uwielbiani przez kobiety.
Trzecią klasę obywateli, złotą klasą są filozofowie. Są to najstarsi ludzi, rekrutowani spośród strażników, którzy wykazali największe męstwo, najlepszych dowódców, oraz najbardziej utalentowanych filozofów. Żyją tylko boskim powołaniem, ponieważ są oni zwolnione z obowiązków ziemskich. Ich wiara w Boga jest ich jedyną bronią. Są znani z najdoskonalszego praktykowania cnót. Są przykładem dla wszystkich, a ludzie są szczęśliwi mogąc poświęcić część swojego majątku celem zapewnienia im godnego życia. Filozofowie stanowią rząd miasta. Oni wspólnie decydują o jego losie. Są oni również duchownymi kultu Wszechmogącego i ku niemu prowadzącymi. Jest ich moc, inspirowana przez Najwyższego, ponieważ są oni kapłanami. Organizują całe miasto, plan produkcji plan, sprawiedliwość, i stanowią prawa ".
Sargas "Wierzę, że to wspaniałe miasto, które mi opisujesz.”
Arystoteles: "Oczywiście, to prawda. I mam osobiste przekonanie, że musi ono gdzieś istnieć.”
Sargas: "Wierzysz w to, nauczycielu? Nie jest to tylko sen?”
Arystoteles: "Nie, uważam, że tylko przeczucie. I chcę, się upewnić. Spędziłem czas tutaj, i jest to czas, byś zmienił się z studenta w nauczyciela. Kolegium należy do ciebie."
Sargas: "Jak, mistrzu? Ale ja jeszcze muszę się tak wiele nauczyć.”
Arystoteles: "Nie ode mnie, mój drogi."
I nauczyciel, jak zawsze poważny, zostawił Sargasa bitego z tropu, aby rozpocząć przygotowania do podróży Wschód ... |
_________________
His Excellency the Most Reverend Monsignor Prof. Dr. theol. Policarpo von Wittelsbach
Bishop Emeritus of Regensburg
Archabbot Emeritus of the Abbey of Heiligenbronn
German archivist for the Roman registers of Sacraments
|
|
| Revenir en haut de page |
|
 |
|
|
Vous ne pouvez pas poster de nouveaux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas éditer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas supprimer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas voter dans les sondages de ce forum
|
|
FAQ
Rechercher
Liste des Membres
Groupes d'utilisateurs
S'enregistrer
Profil
Se connecter pour vérifier ses messages privés
Connexion
