|
L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church Forum RP de l'Eglise Aristotelicienne du jeu en ligne RR Forum RP for the Aristotelic Church of the RK online game
|
Voir le sujet précédent :: Voir le sujet suivant |
Auteur |
Message |
NReis
Inscrit le: 16 Mai 2012 Messages: 2658 Localisation: Chaves - Kingdom of Portugal
|
Posté le: Dim Déc 17, 2017 5:04 pm Sujet du message: |
|
|
Citation: |
Capítulo VII – A Ruptura
Aristóteles seguia avidamente os ensinamentos de Platão. O que o mestre dizia, o estudante interiorizava como uma verdade inalterável. As grandes capacidades de Aristóteles fizeram dele o discípulo favorito de Platão e quando o mestre enunciava um princípio, o aluno encontrava sempre forma de garantir a sua exactidão, através de reflexões e exemplos bem formulados.
Mas um belo dia, o professor e o aluno tiveram a sua primeira dissensão, enquanto Platão afirmava o seguinte:
Platão: “Assim, as ideias são uma criação abstrata do nosso intelecto. Elas têm uma existência que lhes é própria.”
Aristóteles: “Vós quereis dizer, mestre, que não existem tantas coisas como ideias?”
Platão: “Sim, é o que eu quero dizer, brilhante discípulo.”
Aristóteles: “Mas da mesma forma, vós afirmais que existem coisas sem que uma ideia lhes seja associada, e vice-versa.”
Platão: “De facto, a ideia é o produto da consciência, e a coisa da realidade. São dois objetos que se devem distinguir.”
Aristóteles: “Aqui está uma proposta estranha, caro mestre, dissociar assim o que está indubitavelmente ligado.”
Platão: “Que queres tu dizer?”
Aristóteles: “Bem, que uma ideia não pode existir sem a coisa à qual ela se refere.”
Platão: “Mas o que fazes tu da abstração, Aristóteles?”
Aristóteles: “A abstração é uma ilusão, caro mestre. A ideia apenas surge no espírito a menos que exista a coisa. Somos parte de um todo, e se um elemento se torna inteligível, é porque ele existe.”
Platão: “Mas por tal asserção, tu negas o poder criativo do espírito.”
Aristóteles: “O espírito apenas observa e constata. As ideias são somente a faculdade do homem de ver o que o rodeia. Elas apenas tornam inteligível a essência das coisas. E por extensão, as coisas que são inteligíveis ao homem, são apenas a cópia das suas ideias. Nada existe além da inteligibilidade.”
A partir daí, a ruptura foi consumada entre o mestre e o discípulo. Aristóteles, mantendo no entanto o respeito por Platão que se conservou intacto até à sua morte, tomou a decisão de se libertar do seu professor, e saiu de Atenas. |
_________________ His Excellency NReis Ribeiro de Sousa Coutinho | Archbishop of Braga | Vice-Primate of the Kingdom of Portugal | General Secretary of the Roman Registers | Writer of the Saint Office | Translator on Villa San Loyats
Diploma Curso Professoral |
|
Revenir en haut de page |
|
|
Policarpo
Inscrit le: 16 Avr 2013 Messages: 1340
|
Posté le: Ven Sep 21, 2018 8:48 pm Sujet du message: |
|
|
Citation: |
Kapitola VII Odloučení - Kde se Aristoteles rozejde se svým učitelem kvůli jeho představě, že věci jsou kopie nápadů.
Aristoteles dychtivě sledoval Platónovu výuku. Vše, co učitel řekl, žák vstřebal jakoby to byla nesporně pravda. Aristoteles se díky svým vlastnostem stal Platónovým oblíbeným žákem. Když učitel uvedl nějakou zásadu, on vždy nalezl prostředky k zajištění její přesnosti, dobře koncipované odrazy nebo příklady.
Nicméně jednoho krásného dne měli učitel a žák jejich první spor, když Platón potvrdil: "Nápady jsou abstraktními tvorbami našeho rozumu. Mají existenci, která je pro ně jednoznačná."
Aristoteles: "Chceš říct, učiteli, že věci neexistují stejně jako myšlenky?"
Platón: "Ano, to je přesně to, co chci říct, vynikající žáku."
Aristoteles: "Ale v důsledku toho tvrdíš, že věci existují, aniž by myšlenka byla přítomna a naopak."
Platón: "Ano, myšlenka je produktem svědomí a věci jsou produkty skutečnosti. Je vhodné rozlišovat mezi těmito dvěma objekty."
Aristoteles: "To je zvláštní problém, milý učiteli, oddělit to, co je bezesporu závislé."
Platón: "Co to říkáš?"
Aristoteles: "A také myšlenka nemůže existovat bez toho, k čemu se vztahuje."
Platón: "A co si myslíš o abstrakci, Aristoteli?"
Aristoteles: "Abstrakce je iluze, drahý učiteli. Nápady přijdou na mysl, jen pokud existuje věc. Začali jsme z celku a jestli se prvek stává inteligentním, je tomu tak proto, že existuje."
Platón: "Ale s takovým tvrzením můžeš popírat tvořivou sílu tvé duše."
Aristoteles: "Duše je pouze pozorovatelem a zapisovatelem. Myšlenky jsou jen schopností člověka vidět to, co ho obklopuje, a pomáhají porozumět podstatě věcí. Rozšířené chápaní věcí, které jsou pro člověka srozumitelné, jsou jen kopiemi myšlenek, které je vytvořily."
V důsledky této roztržky se učitel a jeho žák rozdělili. Až zemřel Platón, Aristoteles, jehož respekt Platóna zůstával neporušený, se rozhodl stát se volným bez svého učitele a opustil Atény.
Do češtiny přeložil jáhen David Boskovický léta Páně 1462. |
_________________ His Excellency the Most Reverend Monsignor Prof. Dr. theol. Policarpo von Wittelsbach
Bishop Emeritus of Regensburg
Archabbot Emeritus of the Abbey of Heiligenbronn
German archivist for the Roman registers of Sacraments
|
|
Revenir en haut de page |
|
|
|
|
Vous ne pouvez pas poster de nouveaux sujets dans ce forum Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum Vous ne pouvez pas éditer vos messages dans ce forum Vous ne pouvez pas supprimer vos messages dans ce forum Vous ne pouvez pas voter dans les sondages de ce forum
|
|