L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church Index du Forum L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church
Forum RP de l'Eglise Aristotelicienne du jeu en ligne RR
Forum RP for the Aristotelic Church of the RK online game
 
Lien fonctionnel : Le DogmeLien fonctionnel : Le Droit Canon
 FAQFAQ   RechercherRechercher   Liste des MembresListe des Membres   Groupes d'utilisateursGroupes d'utilisateurs   S'enregistrerS'enregistrer 
 ProfilProfil   Se connecter pour vérifier ses messages privésSe connecter pour vérifier ses messages privés   ConnexionConnexion 

Rodział XIV – Młody filozof

 
Poster un nouveau sujet   Répondre au sujet    L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church Index du Forum -> La Bibliothèque Romaine - The Roman Library - Die Römische Bibliothek - La Biblioteca Romana -> Le Dogme - The Dogma
Voir le sujet précédent :: Voir le sujet suivant  
Auteur Message
Policarpo



Inscrit le: 16 Avr 2013
Messages: 1340

MessagePosté le: Sam Déc 08, 2018 12:14 pm    Sujet du message: Rodział XIV – Młody filozof Répondre en citant

Citation:



Rodział XIV – Młody filozof.

Arystoteles był w kwiecie wieku. Sława jego imienia, przekroczyła morza otaczające Hellas. Coraz bardziej, stary nauczyciel lubił chodzić na wieś w pobliżu Aten. Pewnego dnia, kiedy przechodził przez zachodnią bramę, zauważył grupę młodych ludzi siedzących w ogrodzie. Jeden z nich stał pod drzewem oliwnym, i zdawał się prowadzić dyskusję. Jeśli starość osłabiła organizm Arystotelesa, jego duch i ciekawość wciąż były ostre jak ostrze kosy. Zbliżył się do grupy. Zrozumiał wtedy, że mówili o filozofii.

Młody człowiek: "O Epikurze, powiedz nam o Bogu".

Epikur: "Czym jest Bóg, jeśli nie jest doskonały i dlatego jest zupełnie szczęśliwy. Ponadto są one doskonałe, są niezniszczalne, a zatem ich szczęście jest wieczne. Ponadto, dlaczego troska Bogów jest z nami? Należy ich ignorować, ponieważ bogowie nie mają żadnego interesu w naszej małej problemach. "

Arystoteles: "Co za głupoty!"

A potem gdy wszyscy zwrócili się by zobaczyć kto to powiedział, Arystoteles zbliżył się i usiadł na kamieniu.

Epikur: "Nie zgadzasz się z tym, co powiedziałem?"

Arystoteles: "Jak mogłem, kiedy te słowa są fałszywe? Powiedziałeś, że bogowie są doskonali, prawda. Jednakże pomyśl o tym, czym jest doskonałość. Doskonałość jest nie tylko fizyczna, ale także moralna. Bóg musi być doskonały moralnie, więc cnotliwy, a w związku z tym dobrem."

Epikur: "Ale nie ma większego znaczenia, jeśli jest dobrem. On jest tak doskonały, że nie jest z nami."

Arystoteles: "Wręcz przeciwnie, jego doskonałość zobowiązuje go do zajmowania się wszystkim, w przeciwnym razie brakuje mu czegoś, co w następnie powoduję ze nie będzie on doskonały. A potem mówisz bogów, ale jest tylko jeden. Jak można być doskonałym istniejąc obok innego? W tym samym czasie, jeśli jest doskonały, on jest wyjątkowy, ponieważ każda doskonałość poza nim nie może być wyłączna.”

Epikur: "Niezwykłość nie może utworzyć wielości. Jeśli istnieje, jest doskonałe, nic nie może istnieć w ten sposób.”

Arystoteles: "Argument jest piękny, ale nie ma sensu bo oczywiście my istniejemy i widocznie Bóg istnieje. Co więcej powiedziałbym, że nasze istnienie dowodzi istnienia Boga. Każdy skutek ma przyczynę. Egzystencja musi mieć przyczynę którą powodują również powody ... Jeśli chcesz uniknąć nieskończonego regresu, konieczny jest postulat pierwotnej przyczyny. Co jeszcze może być tego przyczyną jak nie doskonały, bez początku i końca? Ta pierwsza przyczyna jest źródłem wszystkich przyczyn. Ta dyskusja, ponadto ma kilka przyczyn. "

Epikur: "Ty mnie intrygujesz ..."

Arystoteles: "Tak, masz miej ciasne spojrzenie niż myślałem. Posłuchaj następnie innych przyczyn naszej dyskusji. Istotnej przyczyny, że to ty, że jesteście tutaj, a twoje uwagi wywołała dyskusję. Jesteś surowcem. Przyczyną sprawczą jestem ja bo byłem tym który zaszczepił w was trochę mądrości. Ja jestem artystą. Formalną przyczyną która jest dialektyka, której wciąż musisz uczyć się u mistrza. Jest to technika artystyczna. I ostateczną przyczyną, jest prawda, którą wszczepiono w twoją duszę. To koniec pracy."

Arystoteles powstał, gdy młody filozof nie miał nic do odpowiedzi. On odkurzył tunikę i wyszedł bez słowa. Przybywających w pewnej odległości, spojrzał w niebo i wypowiedział te słowa:

Ten młody człowiek zajdzie daleko. Jego pomysły mogą się szybko rozprzestrzeniać. Mam nadzieję, że przyjdą inni i będą kontynuować moją pracę i sposób myślenia.

_________________
His Excellency the Most Reverend Monsignor Prof. Dr. theol. Policarpo von Wittelsbach
Bishop Emeritus of Regensburg
Archabbot Emeritus of the Abbey of Heiligenbronn
German archivist for the Roman registers of Sacraments
Revenir en haut de page
Voir le profil de l'utilisateur Envoyer un message privé
Montrer les messages depuis:   
Poster un nouveau sujet   Répondre au sujet    L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church Index du Forum -> La Bibliothèque Romaine - The Roman Library - Die Römische Bibliothek - La Biblioteca Romana -> Le Dogme - The Dogma Toutes les heures sont au format GMT + 2 Heures
Page 1 sur 1

 
Sauter vers:  
Vous ne pouvez pas poster de nouveaux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas éditer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas supprimer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas voter dans les sondages de ce forum


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Traduction par : phpBB-fr.com