 |
L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church
Forum RP de l'Eglise Aristotelicienne du jeu en ligne RR
Forum RP for the Aristotelic Church of the RK online game
 
|
| Voir le sujet précédent :: Voir le sujet suivant |
| Auteur |
Message |
Kalixtus
Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013
Messages: 12965
Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
 Posté le: Sam Juin 17, 2023 5:32 pm Sujet du message: [NL]Het Boek der Hagiografieën - De Apostelen |
 |
|
| Citation: | 
Het Boek der Hagiografieën
Boek 1 - De Hagiografieën
De Apostelen
- Titus
- Kyrene
- Calandra
- Samoth
- Adonia
- Uriana
- Ophelia
- Helen
- Thanos
- Paulos
- Nikolos
- De Mythe van de Orde van de Heilige Roos
|
_________________
Dernière édition par Kalixtus le Sam Juin 17, 2023 5:58 pm; édité 3 fois |
|
| Revenir en haut de page |
|
 |
Kalixtus
Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013
Messages: 12965
Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
| Posté le: Sam Juin 17, 2023 5:49 pm Sujet du message: |
|
|
| Citation: | 
Hagiografie van de apostel Titus, eerste onder de apostelen, kerkvader
Het leven van Titus, de Grote, de Schone, de Intelligente
Titus werd in Galilea, vlak bij het meer van Tiberias geboren. 10 jaar voor de geboorte van Christos. Hij groeide op in een familie van vissers. Hij had een gelukkige jeugd. Zijn vader kon zijn familie goed te eten geven. Hij had een goed leven zonder veel luxe
Hij groeide op tot een sterke man. Men zei over hem dat hij een rots was waar men op kon rusten.
Op 12 jarige leeftijd gaat hij samen met zijn vader vissen. Zijn warmte toewijding en kracht werden bekend in de hele regio. Titus leefde voor zijn familie en de vis vangst. OP 18 jarige leeftijd trouwde hij met een meisje uit zijn dorp. Maar tot hun spijt kwam er in dit huwelijk geen kind. Titus werd verbitterd. Hij had graag een zoon gehad waarmee hij de zelfde goede band had als met zijn eigen vader.
Toen hij ergens in de 20 was, ontstond er onrust door de bezetting van de Romeinen. Ze wilden dat de vissers van Judea hen overvloedige vis inleverden als belasting zodat zij het konden exporteren..
De vissers van Tiberias gingen op weg naar Jeruzalem om te klagen. Onderweg kwamen ze andere groepen vissers tegen. Zo kwam een grote groep aan bij het paleis van de vertegenwoordiger van Rome. Dankzij zijn gestalte en zijn reputatie werd Titus de vertegenwoordiger van de vissers. Vastberaden en zonder geweld onderhandelde hij met de Romeinen op. Hij sloot een goed compromis. Hij verenigde de vissers en hij werd de coördinator. Deze ervaring was zeer nuttig voor hem.
Vita van de apostel Titus de Heilige, discipel van Christos
Op een mooie dag kwam er een vreemdeling in het dorp. De man sprak prachtig met veel charisma. Titus, die zich nooit had geïnteresseerd voor godsdienst was onder de indruk van de redevoering van deze man, en de woorden van Christos. Ze discussieerden langdurig bij het meer. Christos begon van Titus te houden omdat hij oprecht was, eenvoudig en een zuiver hard had. Hierdoor werd Titus een van de apostelen van Christos
Om Christos te volgen moest Titus scheiden van zijn vrouw. Omdat dat ze geen kinderen hadden gekregen hadden ze alles uit het huwelijk gehaald wat er in zat. Ze konden er beiden niets aan doen. Hij vroeg advies aan Christos. Die deelde zijn menig en stemde er mee in. Toen ze gescheiden waren gaf Titus zijn vroegere vrouw de helft van hun bezittingen en het huis. Titus ging op weg.
Jaren lang was hij metgezel van Christos. Altijd dienstvaardig en discreet. Hij had altijd een glimlach en werd geëerbiedigd door de andere apostelen.
| Citation: | | Christos sprak tot Titus “Kom hier mijn vriend Titus. Jij bent sterk en krachtig. Je kan mij helpen de gemeenschap te dragen. Jij zal mijn tweede zijn. Ga heen Titus jij titaan. Het is met de hulp van jou kracht dat ik een grootse kerk zal bouwen.” |
De verwijdering van Christos was een schok voor Titus, net als voor de anderen. Trouw aan zijn reputatie als rots waar men op kan bouwen beleef hij opgewekt en ernstig. Hij werd een steun voor zijn reisgenoten. De apostelen gingen snel uit elkaar. Ieder ging een eigen kant op om de lessen en woorden van te verkondigen. Vlak voor de scheiding gaf Christos aan de apostelen een ring met een paarse steen die moet hen helpen herinneren aan hun vriendschap en hun taak. De ring van Daju werd gegeven aan Anaclet. Een Jonge man die de vriend van Titus en Samoht. Titus nam de belangrijke beslissing om naar Rome te reizen. Hij ging niet alleen. Samoht en Anaclet volgden hem op zijn reis.
Toen Titus en zijn twee metgezellen in Apulië aankwamen, passeerden ze de steden van de Abruzzen en in het bijzonder de hoofdstad l'Aquila, waar ze enkele dagen verbleven. Hij gebruikte zijn aanwezigheid in het land om de leer van Aristoteles en Christos aan de lokale bevolking te brengen, die hen verwelkomde met een gastvrijheid die het Boek der Deugden waardig was. De vurigheid van Aristoteles wakkerde de hoofdstad Abruzzo zo aan dat de inwoners in elke stad een kerk bouwden. [Noot van de kopiist: Samoht beschrijft het niet erg duidelijk, hij geeft in zijn memoires aan dat Titus zijn wandelstok, waarvan het bovenste uiteinde in een spiraal gedraaid is, aan de Aquilanen gaf. Tegenwoordig wordt het meestal de kromstaf of herdersstaf genoemd, omdat het geschenk in de kathedraal van de stad wordt bewaard. Ze zwaaien er alleen elke 29 juni mee tijdens een grote processie die eraan is gewijd].
Vita van "Papa" Titus
In Rome kochten Titus en Samoht een huis op het platte land vlak bij de Tiber. Ze zette zich in ten dienste van de boodschap van Christos. Overdag vissend en s nachts prekend kreeg Titus enkele volgelingen. Hij concentreerde zich op de mensen die de boodschap van Aristoteles al kenden Hij bracht hen de boodschap en onderwees hen. Vele veranderde van richting en gingen naar Samoht die een verering had opgezet. Titus vervolgde zijn weg als een rots die van de helling rolt en alles met zich mee neemt
Op een dag at hij met vrienden waaronder ander apostelen toen er een bijzondere gebeurtenis zich voor deed. Samoht las een bericht voor van Paulos. Hij vond dat het belangrijk was om een leider te kiezen. Iemand herinnerde hen er aan dat Christos uitdrukkelijk Titus had aangesteld maar niet iedereen was het daar mee eens. Titus zweeg en opende de een raam. Er vloog een duif binnen. En fladderde rond. Hij had kruiden en takken van basilicum bij zich, de specerijen van een koning. Hij legde dit op het hoofd van Titus. Iedereen wist dat dit het teken was van het geestelijk koningschap van Titus was. Titus stond op en zei:
| Citation: | Titus: "Mijn vrienden, mijn broeders. Ik ben geen koning ik ben slechts een dienaar van de zeer hoog. En elke macht wordt slecht erkent door een paar"
Samoht: "Titus, jij bent onze geestelijke koning. Iedereen hier zal dat erkennen. Onze gids, onze rots van wijsheid, onze vader, onze Paus" |
En zo werd Titus voor het eerst een 'Papa', want de kerk was hem zijn kind, hij die zo graag een liefhebbende vader wilde zijn. En hij vervulde deze taak met toewijding en nederigheid. Hij kwam de keizer tegen, die jaloers was op zijn privileges en de oude religie verkoos, die hem in staat stelde het volk in slavernij en afhankelijkheid te houden. Maar dankzij hun nieuwe status, namelijk het eenmaal in Rome te zijn aangekomen, werden Samoht en Titus geleerden van de theologische weg, die al snel de weg van de kerk werd. Het aantal Aristotelianen nam snel toe dankzij hun inspanningen. Verstoord door deze bekering ijverden de Romeinen Titus en zijn leerlingen op in de gevangenis na een kort proces wegens verstoring van de openbare orde.
Hij verbleef daar enkele lange dagen, want de wet van de rechters stond de keizer niet meer toe. Tijdens zijn gevangenschap kon de gevangen Titus niet eten en toch verdroeg hij de gevolgen daarvan tot hij een skeletachtige toestand had bereikt. Maar hij werd in leven gehouden tot aan zijn vrijlating, om hem niet tot martelaar te maken. In het besef dat Christos hem het kwetsbare kind had toevertrouwd, in de hoop het net zo sterk als zijn Titus te zien, schreef Titus een bericht aan een van zijn nog vrije vrienden aan wie hij dacht voor zijn opvolging. Het bericht werd hem goed overgebracht en we hebben het met de volgende inhoud ontvangen:
| Titus a écrit: | Ik schrijf deze tekst vanuit mijn gevangenschap, want ik denk dat mijn missie haar einde nadert.
Ik schrijf aan jou, Linus, mijn vriend, want ik wens dat jij voortzet wat onze Verlosser Christos in Judea is begonnen en waarvoor hij in het martelaarschap is gestorven.
Ik weet niet wat er van de andere apostelen is geworden en ik geef jou de opdracht om hen terug te vinden en de verspreiding van het geloof en de opleiding van onze priesters te organiseren. Geef niet op bij de dreiging van gevangenschap, maar streef er ook niet onnodig naar om te sterven in het martelaarschap, want het leven is een waardevol geschenk dat onze Schepper ons heeft gegeven.
De kerk moet een zichtbare gemeenschap worden, te herkennen aan vier kenmerkende eigenschappen. Ze moet eendrachtig, heilig, aristotelisch en apostolisch zijn.
De band die de goddelijke essentie versterkt om onze nabijheid tot de Schepper te behouden, bestaat alleen door Zijn wil en door Christos en zijn apostelen. Want deze band is eerst aan ons gegeven en wordt overgedragen door de werking van oneindige barmhartigheid van God aan degenen die trouw blijven aan de woorden van de profeten. De goddelijke boodschap overgebracht door de profeten moet worden geleid en behouden door degenen die de bisschoppen onder de bisschoppen zullen zijn, zodat het onmogelijk is om in dwaling te vervallen en ontrouw te worden aan het dogma van Christos' kerk. Bovendien is het noodzakelijk om alle andere verenigingen op afstand te houden die de naam van de kerk in bezit nemen. Want geleid door de geest van ketterij of de naamloze schepping, bevinden ze zich in een zeer gevaarlijke dwaling, zowel wat betreft de leer als de zeden. In ieder geval zal de weg erg lang zijn, maar ik heb in een droom gezien dat jij naar Rome zult komen om de bouw te voltooien van wat door het woord dat de Messias ons zelf heeft geleerd, het hart van onze gelovige gemeenschap zal worden.
Ik reken op jou, mijn vriend, om de mars voort te zetten die ik met Kyrene, Calandra, Adonia, Helene, Ophelia, Uriana, Thanos, Paulos, Nikolos, Samoht en zelfs de ontrouwe Daju heb ondernomen...
De boodschapper van dit bericht zal je ook een sleutelbos overhandigen. Een daarvan opent de crypte waar we in het geheim samenkomen. Hij zal je kunnen leiden en beschermen, maar wees discreet, want voorlopig zoeken onze vijanden ons om ons uit de weg te ruimen. In deze crypte zul je ook zeven deuren vinden, waarvan elke deur kan worden geopend met een van de sleutels die ik je laat brengen. Achter de zevende deur bevindt zich de lijst van onze meest betrouwbare gelovigen, met wie je ons werk kunt voortzetten. |
Maar de Romeinen wilden hem niet in de gevangenis zien sterven, uit angst hem tot martelaar te maken, stelden ze voor dat hij deelnam aan de circusspelen. Titus accepteerde deze voorwaarde om enkele van zijn metgezellen vrij te laten. In het circus waren negen enorme kruisen opgericht, die elk meer dan 100 kilo wogen, één voor hem en de andere acht voor zijn vrienden. De keizer van Rome vertelde hem dat voor elk kruis dat hij uit de grond trok, hij of een van de zijnen zou worden vrijgelaten... Titus slaagde erin de eerste acht kruisen uit te trekken en neer te leggen, alleen het zijne liet hij staan... maar hij hield zichzelf overeind ondanks de pijn...
Titus overwon de deur van de gevangenis, gesteund door een legioensoldaat. Hij was zwak, uitgeput en ziek. Zijn vrienden herkenden de "rots van God" nauwelijks. Samoht kwam naar zijn ontmoeting, ondersteunde hem en leidde hem discreet naar de crypte waar ze zich verzamelden. Daar bleef hij in een toestand tussen leven en dood, zonder te spreken, alsof de Almachtige hem nog niet bij zich wilde hebben, zodat de leerlingen aan zijn bed waakten om op hem te letten. Na de derde dag meldden zich de Romeinse patriciërs. Ze waren geroerd door de ether tijdens de circusspelen, waarin ze Titus hadden gezien.
Maar het waren niet alleen zij, de vorsten van het hele rijk en zelfs daarbuiten waren gekomen. Zo kwam het dat de plaats zelf en de omgeving bevolkt waren met talen, gezichten en kleuren. Iedereen wachtte op zijn eigen manier in een verontrustende stilte. Deze verbazingwekkende aanhang kwam om hem te vereren of liever hem te eren, die zij vanaf nu beschouwden als de nieuwe Primus inter pares, de Pontifex maximus. Deze patriciërs en vorsten kwamen om de eerste paus in de geschiedenis de eed van trouw af te leggen. En slechts een paar dagen later kwam dit alles ten einde...
| Citation: | | "Laat me rechtop sterven, om voor mijn Schepper te verschijnen," zei Titus terwijl hij eindelijk probeerde op te staan. |
Op dat moment stapten al zijn leerlingen, de toekomstige leiders van deze opkomende kerk opzij, zodat de wereldlijke heersers hen zouden erkennen en hen niet langer in de weg zouden staan vanwege het risico de toorn van de Almachtige op zich te nemen, die op het punt stond zijn geëmeriteerde dienaar naast zich, aan de zijde van de profeten, te roepen.
| Citation: | | "Mijn God, ik keer terug naar U. Vergeef me dat ik mijn missie niet kon voltooien, maar Linus is klaar!" |
En daar stierf hij in het ochtendlicht, dat hem wegnam van Samoht en zijn metgezellen. Men zou kunnen zeggen dat een onzichtbare hand zijn lichaam vasthield om hem voorzichtig op de koude grond te leggen. Het was 29 juni... Zijn stoffelijk overschot werd overgebracht naar de crypte, waar een graf was uitgegraven. De huidige Basiliek van Sint-Titus in Rome is gebouwd op deze crypte, waar een graftombe is waarin de "rots van God" wordt afgebeeld waarop de kerk rust.
|
_________________
|
|
| Revenir en haut de page |
|
|
Kalixtus
Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013
Messages: 12965
Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
| Posté le: Sam Juin 17, 2023 5:54 pm Sujet du message: |
|
|
| Citation: |
Hagiografie van de apostel Paulus
Paulos is enkele jaren voor Christos geboren, in een dorpje aan de kust van de middellandse zee, in Judea. Hij was een dromerig en gereserveerd kind. Hij deed niets liever dan rond te zwerven in de schitterende landschappen die zijn dorp omringden. Hij kon uren naar de zee kijken, het ruisende gras op de heuvels observeren, en luisteren naar de krekels die op de door de zon opgewarmde stenen zaten. Hij had veel kameraden, maar weinig vrienden. Zijn ouders waren arm, maar een iets beter gestelde oom liet hem naar Jeruzalem komen. Daar leerde hij lezen, schrijven en rekenen. Zijn oom stelde een Griekse leraar aan, die hem alle materies, nuttig voor een koopman, bijbracht. Maar de oude man, die de rijke persoonlijkheid van het kind voelde, bracht hem ook filosofie bij, en hij leerde hem de doctrine van Aristoteles.
Volwassen geworden, werd Paulos dus een koopman. Zijn oom had geen kinderen, aldus erfde Paulos de handel. Hij had een zekere ambitie, en de familiezaak bloeide als nooit tevoren. Hij bezat pakhuizen in Jeruzalem en Caesarea, en drie galeien. Hij had veel leveranciers in Judea en in het hele Midden-Oosten. Zijn klanten waren verspreid over het hele Rijk. Paulos was rijk en werd bewonderd, hij was tevreden met zijn leven, maar hij had geen tijd meer om de zee en de heuvels te bewonderen, en hij was niet gelukkig.
Op een dag trok hij naar een dorp in het noorden van Judea om een leverancier van olijfolie te zien, en hij zag een man, gevolgd door een klein groepje. Die man heette Christos. Paulos hoorde hem tot de dorpelingen spreken en nam deel aan de conversatie. Nadat hij de man zag, zo eenvoudig, maar toch stralend van wijsheid en geluk, keerde Paulos terug. Hij herinnerde zich zijn Griekse opleiding en de wijsheid van Aristoteles, en merkte onmiddellijk het verband tussen de Allerhoogste en Christos.
Paulos moest wel terugkeren naar zijn handel, maar hij verloor Christos niet uit het oog. Zijn netwerk stond hem toe om op de hoogte te blijven van de verplaatsingen van deze laatste. En elke keer hij kon, ging hij naar de profeet luisteren. De tijd ging voorbij, de lessen stapelden zich op, en spoedig liet Paulos zijn oude leven achter zich om Christos te volgen. Hij bleef zijn handel van ver beheren. Hij verloor zijn rijkdom niet maar hij maakte geen winst zolang zolang hij op de wegen van Judea bleef.
Na het vertrek van Christos keerde hij terug naar Caesarea, maar zijn leven had een nieuwe wending gekregen. Omdat enkelen vertrokken om te prediken in heel het Rijk, en gemeenschappen te stichten, bleef hij in Judea met alle geschriften die hij had verzameld en die de leer van Christos bevatten.
Hij onderhield een intense correspondentie met de andere apostelen, net als met hun leerlingen die het Ware Geloof predikten. Hijzelf vormde geen leerlingen, maar hij schreef enkele brieven die de doctrine die zich ontwikkelde, te uniformiseren, kaderen en dirigeren. Geleerd als hij was, beschouwde hij het zijn rol om het woord van Christos te verinnerlijken, om het te herstellen in zijn oorspronkelijke staat, opdat het voor anderen toegankelijk zou zijn.
Paulos leefde lang en werd gerespecteerd. Hij verliet zijn rijke woning in Caesarea en gaf het aan de lokale Aristotelische gemeenschap, waarvoor het eerst een plaats van gebed was, daarna werd het een van de eerste bisdommen. Paulos zelf trok in een woning op de flank van een heuvel, met zicht op zee, aan de rand van het dorp. Hij vond er de kalmte die hij altijd gezocht had, en toch dichtbij de gemeenschap, en bracht de uren door met redigeren van zijn brieven, kijkend naar eb en vloed.
Toen hij stierf, werd hij begraven naast zijn huis, al uitkijkend op de zee. Het was zijn wens om elke avond de zon te zien ondergaan, op Rome, ver voorbij de golven, waarvan hij geloofde dat het op een dag het brandpunt van alle Aristotelische Gelovigen zou zijn.
|
_________________
|
|
| Revenir en haut de page |
|
|
|
|
Vous ne pouvez pas poster de nouveaux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas éditer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas supprimer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas voter dans les sondages de ce forum
|
|
FAQ
Rechercher
Liste des Membres
Groupes d'utilisateurs
S'enregistrer
Profil
Se connecter pour vérifier ses messages privés
Connexion
