L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church

[Kalixtus]

ggggInschrijving van Nederlandstalige studenten



Het registratiekantoor van de Pontifica Universitas Studiorum Aristoteliorum was een ruimte die praktisch geschiedenis en kennis uitstraalde. Hoge muren, geschilderd in een diep turquoise, droegen het gewicht van eeuwenlange academische traditie, versierd met delicate gouden stucwerk dat zachtjes glinsterde in het licht van de kamer. Grote ramen, omlijst door zware zijden gordijnen, lieten de middagzon binnenstromen, en werpen zachte schaduwen op het rijkelijk versierde tapijt dat zich over de donkere houten vloer verspreidde.

In het midden van de kamer stond een massief bureau, gemaakt van donker mahoniehout en versierd met fijne ornamenten. Op het bureau lagen perkamentrollen, dikke leren gebonden boeken en een veer gedoopt in inkt, alsof het bureau geduldig wachtte op de inschrijving van weer een andere student in de eerbiedwaardige registers van de universiteit. De geur van oud papier en gepolijst hout vulde de lucht, en het was voelbaar dat hier meer dan alleen documenten werden behandeld—dit was een plek waar toekomsten werden geschreven.

Achter het bureau reikten hoge boekenplanken van vloer tot plafond. De met goud versierde randen glansden in het licht, en de leren gebonden boeken, veelal in stoffige okertinten, leken de verhalen van eeuwen academische excellentie te bevatten. Elk volume leek de wijsheid van vorige generaties te dragen, wachtend om ontdekt te worden door de enthousiaste handen van de toekomstige geleerden.

Tegenover het bureau stonden comfortabele stoelen, gestoffeerd in een rijke groene kleur, met gebogen armleuningen en fijne snijwerk dat de weelde van de kamer accentueerde. Deze hoek nodigde studenten uit om een moment te pauzeren terwijl ze wachtten op hun eerste ontmoeting met de universiteit—een moment van reflectie voordat ze aan hun lange reis in de wereld van kennis begonnen.

Boven dit alles hing een grandioze kroonluchter van sprankelend kristal. De vele armen hielden talloze kaarsen, die een zachte, warme gloed door de kamer verspreidden. Het leek alsof de kroonluchter het hart was van deze eerbiedwaardige plek, die iedereen verwelkomde die wijsheid zocht binnen zijn omhelzing.

In deze kamer werden geen louter formele zaken afgehandeld. Hier, te midden van de oude boeken en de stralende kroonluchters, begon elke student zijn reis aan de Pontifica Universitas. De sfeer was doordrenkt met eerbied en anticipatie, en elke ademteug hier leek als een belofte—een belofte van kennis, van groei, en van een toekomst die zou stralen in het licht van wijsheid.

_________________

[Guyslan]

Na een lange reis kwam Guyslan aan in Rome. Hij had zich gevestigd in Rotterdam en was begonnen aan het uitbouwen van zijn bestaan aldaar. Het is ook daar dat hij zich aangetrokken voelde tot het Geloof en de lokale parochiekerk werd al gauw zijn favoriete plek. Alvorens hij gedoopt kan en wil worden, wil hij zijn kennis over het aristotelisme vergroten. Hij wil met volheid van begrip toetreden tot de kerkgemeenschap en hij hoorde dat Rome daarvoor de plek was. De reis was niet zonder gevaren, maar hij was er. Een Nederlandstalig opschrift omtrent opleidingen trok zijn aandacht en hij klopte op de deur die voor hem stond. Hij wachtte vol spanning af.

---

After a long journey Guyslan finally arrived in Rome. He had settled in the city of Rotterdam and started making a life over there. It is also there that he became interested in the Faith, and the local parish church quickly became his favorite place. Before he could and wanted to be baptized, he wants to increase his knowledge of the aristotelian faith. He wants fullness of understanding before joining the church community, and he heard that Rome was the place to gather this knowledge. The journey was not without danger, but he was finally here. A Dutch inscription about education caught his attention and he knocked on the door in front of him. He awaited anxiously.

[Kars]

Goedendag beste reiziger. Welkom in Rome. Hoe kunnen wij u helpen alhier uw weg te vinden?
_________________
"Seas wash away tracks you make, but you've made something great when those tracks remain" KdM

Graaf van Egmond, Noord-Kennemerland & Ehrenbreitstein, Burggraaf van Groningen, Heer van Amstelland

[Guyslan]

Guyslan was verbaasd dat hij in het Nederlands begroet werd. Hij had al vele talen gehoord in Rome, een wereldstad. Italiaans, Frans en Engels, wat dat kon hij nog onderscheiden van andere vreemde, exotische talen. De man die hem aansprak zag er voornaam uit. Hij was ongetwijfeld veel meer dan enkel een priester.

Hij boog voor de man en sprak: Gegroet, heer. Mijn naam is Guyslan, uit Rotterdam. Ik ben hier... Hij aarzelde even. Om te leren over het Geloof, om een echte gelovige te worden.

Guyslan was wat angstig. Hij was nog niet gedoopt en had wel iets over doopcursussen gelezen. Hij vroeg zich af hoe er naar ongedoopten werd gekeken in deze stad, toch wel het centrum van het aristotelisch geloof.

[Kars]

Uitstekend, volgt u mij vooral!