|
L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church Forum RP de l'Eglise Aristotelicienne du jeu en ligne RR Forum RP for the Aristotelic Church of the RK online game
|
Voir le sujet précédent :: Voir le sujet suivant |
Auteur |
Message |
Kalixtus Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013 Messages: 13167 Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
Posté le: Lun Sep 18, 2023 9:53 pm Sujet du message: [POL] Księga Cnót - Epilog |
|
|
Citation: |
Księga Cnót
Księga 2.: Dwóch proroków
|
_________________
Dernière édition par Kalixtus le Lun Sep 18, 2023 9:55 pm; édité 1 fois |
|
Revenir en haut de page |
|
|
Kalixtus Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013 Messages: 13167 Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
Posté le: Lun Sep 18, 2023 9:55 pm Sujet du message: |
|
|
Citation: |
Epilog
1. Tutaj, moi przyjaciele, dzieci, bracia, zawarłem wam moje wspomnienia odnośnie życia tego wielkiego i zadziwiającego człowieka. Chcę wam powiedzieć, że rozpoczynając spisywanie ich, bałem się, że śmierć nie pozwoli mi doprowadzić dzieła do końca. Dzisiaj jestem spokojny, bo mam pewność, że Najwyższy dał mi życie, po to, abym mógł nauczać tego, co przekazał nam Christos i o tym, co stało się z jego apostołami.
2. Zapamiętajcie przede wszystkim Jego przesłanie. Żyjcie tak, jak żył sam Christos, albowiem jest on wzorem do naśladowania. Sam nie raz powtarzał: «Wszystkim mężczyznom i kobietom podążającym drogą, którą ja pokazałem, Bóg wynagrodzi sprawiedliwość, gdy przyjdzie godzina sądu».
3. Tak wiele chciałbym jeszcze opisać, opowiedzieć tyle historii o Christosie, o Jego słowach, przysłowiach, alegoriach. Chciałbym to zrobić któregoś dnia, jeśli tylko znajdę na to czas. I siły… »Życie mija, niestety, jak spadająca gwiazda; czas prowadzi nas do starości tak szybko, że nie zdajemy sobie z tego sprawy«.
4. Powiem zatem, że poświęciłem moje życie, żeby przekazać Dobrą Nowinę do wszystkich miast, wszystkich republik, wszystkich imperiów. Podróżowałem, studiowałem, spotykałem się, modliłem i próbowałem, jak tylko było to możliwe, by wypełniać dni miłością i przyjaźnią, cnotą i przebaczaniem. To było kluczem do mojego szczęścia.
5. Czy zasłużył żem na Raj? Nie wiem; tylko Najwyższy może o tym zadecydować. Atoli, moje życie było piękne i wspaniałe. Dziękowałem Bogu każdego dnia za to, że dał mi duszę. Te pisma są dla was wszystkich, moi przyjaciele! To jest to, co po mnie dziedziczycie i to, co zostawiam wam na pożegnanie. Weźmij je w opiekę i dziel się z innymi, objawiaj, nieś wszędzie tam, gdzie tylko to możliwe.
6. Ach! Jakże trudno mi kończyć i zostawić cię tutaj, bo nie mogę się zmusić, ażeby oderwać się od tej miękkości mistycznego środowiska, co przytula mnie do siebie; za każdym razem, jak tylko przypomnę sobie moją młodość… Ale teraz moje oczy są zmęczone... Płomień świecy ledwo pała i nie rozświetla pergaminu… Pióro wypada spośród zesztywniałych palców… Noc wkracza do mojej celi zostawiając mnie samego, zamyślonego, skąpanego w miękkim i jasnym świetle księżyca.
Samoht, 87 lat po narodzinach Christosa |
_________________
|
|
Revenir en haut de page |
|
|
|
|
Vous ne pouvez pas poster de nouveaux sujets dans ce forum Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum Vous ne pouvez pas éditer vos messages dans ce forum Vous ne pouvez pas supprimer vos messages dans ce forum Vous ne pouvez pas voter dans les sondages de ce forum
|
|