 |
L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church
Forum RP de l'Eglise Aristotelicienne du jeu en ligne RR
Forum RP for the Aristotelic Church of the RK online game
 
|
| Voir le sujet précédent :: Voir le sujet suivant |
| Auteur |
Message |
Kalixtus
Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013
Messages: 12878
Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
 Posté le: Sam Juin 17, 2023 7:29 pm Sujet du message: [NL]Het Boek der Hagiografieën - Heiliggesproken |
 |
|
| Citation: | 
Het Boek der Hagiografieën
Boek 1 - De Hagiografieën
|
_________________
Dernière édition par Kalixtus le Dim Juin 18, 2023 2:25 am; édité 1 fois |
|
| Revenir en haut de page |
|
 |
Kalixtus
Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013
Messages: 12878
Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
| Posté le: Sam Juin 17, 2023 7:39 pm Sujet du message: |
|
|
| Citation: | 
Hagiografie van de heilige Arnvald
Geschreven door een Berricho-Cisterciënzer collectief rond de gelovige frère Roger in ballingschap
Het leven van de Zalige Arnvald
Wie was de religieuze priester van Sancerre, Berrichon, kardinaal en pauselijke nuntius aan de dienst van paus Nicolaas V, abt Noirlac en rector van de Cisterciënzer orde? Ridder van Genade, hoogwaardigheidsbekleder van de Orde van het ziekenhuis en prive-biechtvader in de lijn van de hertogen van Berry.
"Het volgende is de zekere waarheid. Omdat dit bewezen is door getuigen die verkozen zijn voor hun eerlijke wetenschap, en omdat zij traditioneel goed gekeurd zijn.’’
De wortels van Aristoteles
De vrome Arnvald was een spiegel van kerkelijke ornament van zijn tijd. Hij was een advocaat en de vader van dissidenten, de armen, de weduwen, wezen én trouwe beschermer van het hertogdom Berry. Hij woonde op een familieboerderij in de parochie van Dahlem, in de Aristoteles prinsbisdom Luik een leen van het Heilige Roomse Rijk. Zijn ouders waren voorzichtig om hem op te leiden, zijn moeder was heel vrome wat meehielp aan zijn toekomstige heiligheid. Al in zijn jonge jaren kreeg hij deze vroomheid mee, ook van een mentor die in zijn vaders huis woonde. Deze mentor leerde hem de eerste beginselen van de wetenschap, de kleine jongen toonde veel interesse hiervoor. Hij bezocht de kerken, luisterde goed in de kerkdienst, waar hij gebruikt om te bidden naar Aristoteles en Christos .Hij biechtte elke dag.
Zijn juridische en theologische groei
Gedwongen tegen zijn wil moest hij zijn geboortestad te verlaten als gevolg van een zware hongersnood. Arnvald trok door het gehele Koninkrijk van Frankrijk, op zoek naar geluk en de deugden. Hij las voor het slapen gaan altijd het boek der Deugden. Met genoeg hoorde zijn vader over Arnvald zijn vorderingen, de decaan van de Universiteit van Parijs, nodigde Arnvald uit om daar te studeren en hij wijdde zich aan de studie van de logica en de Kunsten; wetenschap gebruikte hij ook. Al snel was hij was hij zich meester op de gebieden die hij studeerde. Toen veranderde hij zijn leerweg en ging naar de tekst van Aristoteles, theologie en kerkelijk recht luisteren. Na zijn geleerde studies in de wettenschap, ging hij naar Parijs. Ondanks zijn jeugd kwam hij daar terug om burgerlijk recht te studeren onder de beroemde leraar Volpone de Medici. Ook zijn studie daar ging goed waardoor hij al snel afgestudeerd was. Na zijn opleiding burgerlijk recht, trad hij in dienst van de hertog van Berry Volpone die hem zijn voornaamste rechtvaardigheid lied gebruiken als rechter. Jarenlang werkte hij trouw als rechter en ondersteunde hij de hertog waar hij maar kon. Hij woonde bij een geleerde en vrome monnik van de Orde van S. Francis, broerder Norv, kardinaal en aartsbisschop van Narbonne. Van hem leerde hij De Rooms Aristotelische Kerk en de interpretatie van de Heilige Schrift kennen. Dit werd de veerkracht voor het ontsteken van zijn wil in de liefde van God, zoals zijn prachtige leraar hem deze uitspraak liet weten. Arnvald werd al snel bekend door zijn vele bezoeken aan de vader, deze had een hoge reputatie. Zo kwam hij kwam op het idee om de heilige verachting van de wereld achter zich te laten. Hij besloot om God te dienen en de kerk, iets wat hij al lang geleden gepland had.
Zijn toewijding aan het dienen van God
Zijn wijding in de kathedraal van Bourges werd geleid door kardinaal Turambar. Dit was de voltooiing van haar prestigieuze tour, het leiden van een heilig en stichtelijke leven. Hier waren de hertog, de kardinaal en de bisschop van Volpone op de hoogte van, zij besloten de Burggraaf van Vierzon in een vertrouwde kwestie tot abt van Noirlac te benoemen. Noirlac was een cisterciënzer abdij. De vijftiende eeuw was een ramp voor de cisterciënzer orde: de strijd tegen het Engelse plunderaars, de pest, en criminaliteit. De vijf belangrijkste kloosters van de cisterciënzer orde (Citeaux, La Ferte, Pontigny, Clairvaux en Morimond) verdwenen een voor een in de chaos van de eeuw. Vader Arnvald openbaarde de wereld zoals hij toen zag, en baseerde zijn werk op de nieuwe stichting en het heil van de Orde.
Zijn oproep naar Rome
Op de hoogte van zijn grote verdiensten en zijn vrome leven, riep de Heilige Vader Paus Nicolaas V Arnvald naar Rome op grote bijeenkomst van allen die hem kenden in Berry. Zoals gebruikelijk in die tijd kreeg Arnvald een paard als geschenk, maar hij verkocht het maar al snel gaf in Bourges het geld aan de armen, en kwam toen naar Rome te voet. In de overtuiging dat God hem had gestuurd als beloning voor zijn dienst in de kerk, werd hij de Heilige Vader en Kardinaal Arnvald. Zelfvertrouwen, kreeg hij van Nicolas V om aan het werk te gaan als zijn pauselijke nuntius verantwoordelijk voor de versterking van de diplomatieke banden tussen Vaticaan en broederlijke regio's om een bescheiden bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van De Rooms Aristotelische Kerk in het koninkrijk.
Zijn conceptie van rechtvaardigheid
In dienst van de hertogelijke Maisnon Berry, vervulde hij zijn ambt met grote integriteit. Arnvald dacht dat iedereen onder de indruk van zijn deugd, en je merkte dat hij nooit zijn zin uitsprak. Op de momenten dat hij alleen was rolde de tranen over zijn wangen hij dacht dan aan het zanjaba geschillen op basis van de inherente goddelijke rechtvaardigheid en respect voor de menselijke wetten. Hij had getracht om mensen die wel iets zagen in zijn stelling beroep te laten op de wet om te voorkomen dat deze werd verandert, maar hij kwam niet tot een overeenstemming, de rijken hadden het kiesrecht en niet de armen. Zelfs met de gebruikte woorden van onrechtvaardige vervolging en kwaad oordelende zij tegen hem. In geen geval heeft gunstige behandeling naar het hof de voorkeur aan een vriend om Zijn Eminente Franciscaanse Kharkov van Saissac Burggraaf Bouboule veroordelen alvorens af te wijken van zijn ideaal van extreme integriteit en de goddelijke gerechtigheid. Ik dacht dat iedereen het recht had om beroep te doen op de onschuld. En toch zijn de meeste armen geprezen met , met gebrek aan zorg en ondersteuning. Maar als de grote heren, die hun klachten negeren, zoals altijd nooit geklaagd hebben en zeggen dat hij nooit oneerlijk is geweest, Maakte dat de verdediging van een zaak niet goed. De rechter heeft dan een correct onrechtvaardig uitspraak gedaan, noch van wie de verdediging dan ook goed was, links of rechts.
Zijn diensten aan de welvaart van het Koninkrijk
De regent van Frankrijk, Levan III, had gehoord over Arnvald. Om zijn gretigheid te verbergen en meer rechtvaardigheid uit te stralen nodigde hij Arnvald uit in zijn Geheime Raad. Hij had dus Arnvald de vroomste waardigheid van Frankrijk en de hét voorbeeld in het Hof van het Beroep, als Eerste Voorzitter aangesteld om misstanden en schendingen van de feodale rechters uit heel Frankrijk te berechten.
Uitingen van vriendschap en vroomheid:
JuJu (hertog van Berry)
| Citation: | | Vurige gelovigen van De Heilig Rooms Aristotelische Kerk , Arnvald benoemingen waren snel. Hij werd rector van de cisterciënzer orde als abt van de stammoeder Abdij Noirlac op 10 mei 1451. Arnvald is de stichter van de cisterciënzers RR die na verloop van tijd gelijk is gestroomd met de RR van de Franciscaner broeder Nico. Zeer snel werkte hij zijn evangelische werk af en werd beloond, hij werd benoemd tot kardinaal Arnvald in mei 1451 tegen het einde van de curie van De Heilig Rooms Aristotelische Kerk . Hij werd ook een van de vier sponsoren voor de senior-adviseur het hoofd van de tbs van de Heilige Graal. Eind augustus 1453 werd hij benoemd tot kardinaal Arnvald apostolisch nuntius, hij kreeg de leiding van de diplomatieke betrekkingen ontrend de Heilige Stoel. Hij nam deel aan de onderhandelingen over concordaten ,de betrekkingen tussen de regio's: dauphine, Auvergne, aunjou en de kerk. Arnvald werd een actieve en invloedrijke kardinaal in de Romeinse curie. Het ziet er ook naar de toekomst van de kerk buiten zijn werkzaamheden goed zal blijven draaien, omdat hij de beroemde theologisch onderzoek seminar Noirlac voor De Heilig Rooms Aristotelische Kerk heeft laten bouwen voor de toekomst van de Kerk. |
Humbert
| Citation: | | Ik heb u niet lang genoeg gekend, waarschijnlijk. Maar ik blijf onder de indruk van het werk dat u hebt gedaan voor Noirlac en de Kerk. Mijn gebeden begeleiden u van harte. |
Vilca
| Citation: | Vaarwel mijn broer. Werk aan je zijde in de curie. In deze korte tijd was er veel vreugde en ik leerde veel dingen.
Je zult voor altijd in de geschiedenis van de Kerk blijven, wat er ook gebeurt met de Kerk en in onze gedachten zul je ook blijven. |
Jcaest
| Citation: | | Een van de steunpilaren van De Heilig Rooms Aristotelische Kerk verlaat ons. Ik wens u goede weg ... |
Lescure
| Citation: | EN LUA!
Het is door u dat ik met mijn kleine werk ben begonnen als een theoloog. Hoe verder te gaan zonder jou? |
Trufaldini
| Citation: | Je kon de waardigheid en eerbied zien op het gezicht van Trufaldini. Hij had weinig gelegenheid om te spreken tegen de persoonlijke Arnvald, en met oprechte spijt daarvan.
God hebbe zijn ziel, hij denkt aan je. We kunnen daar beter praten ooit. |
Lorgol
| Citation: | En dat zijn ziel kan worden ontvangen aan de rechterhand van de Heer in het paradijs ...
AMEN |
Karel
| Citation: | De rector van de Congregatie van Sint Thomas had geweten dat Arnvald worstelde om zijn leven, anders zou hij graag met hem te werken in rustiger tijden .... maar de Heer had andere plannen.
Maar de abt Noirlac zou zijn gelukkig geweest, de broeders van alle regio’s waren verenigd vandaag ... zijn vertrek, verenigd in het gebed om dit alleen vieren, zonder iets anders te grijpen.
Degenen die het goede gedaan hebben zal stijgen om te leven ...
* Moge de Heer over u waken ... * Arnvald gelanceerd in de thomistische ... |
Stichtelijke woorden van de zalige Arnvald:
-Er zijn aflaten die een rechtsweigering opeisen.
-Niets is heiliger dan de integriteit. Mijn geloofwaardigheid is afhankelijk van deze deugd.
-De kracht van iemand die in God, gelooft niet in God, maar in het geloof.
-Het vinden van het recht van een aristotelische moet alle menselijk wezens begeleiden.
-Zegen en groeten op een leuk manier
-Veeleisend is een basisregel. Persoonlijke integriteit is een principe. Zorg ervoor dat het onderhoud van rechtvaardigheid en waarheid je doel is.
-Mijn (ambts)kleed als magistraat verplicht me onpartijdigheid. De schuldigheid van een vriend roept me op tot strengheid, want dat is mijn taak.
-Ik ben op zoek naar extreme integriteit.
-Moge God ons houden!
Symbolen in verband met:
Maxim: Een slaaf zou naar de gedachten minder kans hebben om aan de toorn van de machtige te trekken, maar er komt een moment in het leven waar een eerlijk man zwijgt om te verliezen het gevoel van eigenwaarde.
Religie: De schaal (symbool van rechtvaardigheid en aristotelische gulden)
Gerelateerde elementen: rechtvaardigheid, integriteit en waarheid.
Patroonheilige van rechters, advocaten en rechtzoekende (Justitie), monniken (Waarheid) en ridderlijkheid (macht).
|
_________________
|
|
| Revenir en haut de page |
|
|
Kalixtus
Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013
Messages: 12878
Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
| Posté le: Sam Juin 17, 2023 7:54 pm Sujet du message: |
|
|
| Citation: |
Hagiographie des Heiligen Bynarr
I - Introductie
Saint Bynarr is de patroonsheilige van het hertogdom Bourgondië, en het symbool van harmonie, nederigheid, discreet geloof en rustgevendheid.
II - Jeugd en vroege carrière
De populaire en zeer gerespecteerde heilige Vader Bynarr was geboren in Bourgondië in 1407 en stierf op een onbekende datum in het jaar van genade 1453. Zijn ouders waren arm, ondanks hun vaardigheden in het beroep smeden.
Ondanks een gewone fysieke kracht, had de jonge Bynarr een ongewoon intelligent. De eerste dag van zijn communie maakte hij indruk op een priester met zijn theologische kennis uit het vlijtig voorlezen van het Boek der Deugden, het enige boek van de ouderen. De priester was in feite zo onder de indruk, dat hij als mentor van de jonge Bynarr, beloofde op een grote toekomst in de kerk. Hij werd een bron van intense trots voor zijn ouders.
Op het seminarie bleef hij indruk maken op de geestelijken, in het bijzonder aartsbisschop Pandorim, aartsbisschop van Bourgondië.
Hij werd lid van de grote en edele Cisterciënzer Orde, gesticht door de heilige Arnvald. Hij werd benoemd tot pastoor van Semur en was meerderen malen gevestigd in andere parochies in Bourgondië. De bisschop benoemde de jonge priester tot aartsbisschop van Bourgondië vlak voor zijn verdwijning.
III - Zijne Eminentie, kardinaal Bynarr
Broeder Bynarr werd later een van de 12 kardinalen van de Romeinse Curie. Bij de hervorming van de Kerk, op initiatief van Eugene V, kreeg hij het bisdom Auntun toegewezen die bij zijn woonplaats werd gevoegd.
Hij werd ook hoofd van de Congregatie van de Nuntiatuur met Zijne Eminentie, kardinaal Aaron Nagan. De reden van zijn doorgang naar de nuntius waren zijn grote diplomatieke vaardigheden, die hij vreedzaam gebruikte om problemen in de Aristotelische vele crises van zijn tijd op te lossen.
In januari 1454 kreeg hij de post van Metropoliet aartsbisschop van Lyon, vacant sinds haar oprichting en die overeenkwam met een betere kwaliteit van de kardinaal en in zijn werk voor de Kerk. Later, bewust van de noodzaak om de gelovigen gelukkig te houden, investeerde in de Congregatie in de Verspreiding van het Geloof: Bynarr was ook een groot evangelist.
IV – Terug naar de basis
Als kardinaal-kanselier van de Congregatie van de verspreiding van het Geloof, wijdde hij veel tijd bij gelovigen om dichter bij hen te staan. Hij had de gave om een ruzie, de omgang en onderhandelingen te sussen. Hij was een voorbeeld voor zijn volgelingen die kwamen luisteren naar zijn zachte religieus woorden gesproken in mooie hoeveelheden.
Naast zijn bijdragen aan de lokale kerk, raakte hij ook betrokken in de politiek. Hij werd voor het eerst, voor zijn stad, leider en adviseur van de boeren. Hij toonde grote liefde,vooral voor de armen. Hij was ook een rechter en agent van Bourgondië tijdens de crises van de Fronde.
Wij hebben gemerkt, dat elke betrokkenheid in de politiek, bijdroeg voor de vereidhei om bij te dragen aan de waarheid van Aristoteles en zijn verlangen naar rechtvaardigheid en eerlijkheid. Hij wijdde zijn leven op alle niveaus om zijn broeders van de Roomse- Aristotelische gemeenschap te helpen. Bynarr werd al snel beschouwd als een heilige door de mensen in de Bourgogne. Hij hielp de kerk te vestigen in het hart van het hertogdom Bourgondië. Bourgondië is nu een van de meest grootste hertogdommen Aristoteles: Dat is dankzij hem en zijn actie.
V – De Angst en een Wonder
Hij voelde dat de dood eraan kwam, hij benaderde nog meer van zijn volgelingen, met wie hij nauwe banden had. Hij verlangde ernaar om in een kerk in Bourgondië te begraven in vriendschap met Aristoteles, hij leefde welvarend en had een machtspositie op de Rijken. Hij ging gewillig om met zijn volgelingen om hen te ontmoeten en was altijd voorstander geweest van de voorgestelde openstelling van de Abdij van Cluny.
Enkele uren voor zijn dood, toen hij stervende was, gaf hij zijn het laatste sacramenten en toen werd hij bezocht door een jongere die de pokken had. Artsen hadden voorspeld dat kind aan het einde van de week dood zal zijn. Hij en zijn ouders gingen naar de pastoor en smeekte de Almachtige om vergeving. De priester bad voor hen en wilde dat ze om te vertrekken, hij wilde niet de pokken te vangen, maar Bynarr, zijn stem die hem diende als diplomaat, nodigde hem uit om langs te komen. Dus hij nam hem in zijn armen. Tegelijkertijd plukte hij een lelie die groeide in een houten bakje op de vensterbank.
Bynarr zei toen tegen de patiënt:
| Citation: | | "Morgen ben ik niet langer van deze wereld, ik heb de Allerhoogste zo goed gediend als ik kon en nu roept hij me om met hem mee te gaan, maarom je toch te willen helpen, om alles te doen wat ik kan daarom zal ik vanavond bidden dat de Almachtige je zou willen genezen, als ik op zal stijgen, wordt je genezen. Morgen, terwijl ik in mijn sterfbed zal liggen, zal je wakker worden. Ga, neem deze lelie en ga naar huis om te bidden! " |
Het kind knikte en keerde terug met tranen van vreugde. De hele nacht toen hij in slaap viel, bad hij tot de Almachtige. Bynarr, wenste niet te worden bezocht om voor het kind te bidden met al zijn ijver, wat hij tot middernacht deed, toen riep Almachtige hem in slaap. De volgende dag vond Bynarr de dood met zijn handen in een gebed, met gesloten ogen en een glimlach van waardering op zijn lippen. Ondertussen, wekte het kleine kind dat hij had genezen. Buiten zijn huis, vonden ze tientallen lelies. Verschillende mensen bevestigd dat hij in door zijn goede gezondheid elke dag voor de lelies had gezorgt.
In het leven van Sint Bynarr, merken wij zijn buitengewone bijdragen aan de nuntius en de Congregatie voor de verspreiding van het Geloof. Wij herinneren ons ook het belangvan gelovigen en de tijd die zij voor het geloven over hebben. Zijn nederigheid is legendarisch.
Hebbe zijn ziel.
Inspirerende getuigenissen
| Kreuz Castelnou, kardinaal aartsbisschop van Aries schreef a écrit: | Bynarr had de gave om een ruzie, de omgang en onderhandelingen te sussen. Hoe dan ook, dit is hoe ik altijd het gevoel gehad ...
Hij dwong respect, vriendelijkheid af in zijn aanwezigheid. Ik had de kans om hier vaak over te denken, om het eerst te ontdekken als zijn begeleider toen hij pauselijke nuntius was. Hij was een van de pijlers en van essentieel belang voor mijn gevoel voor de kerk voor een lange tijd, niet alleen in zijn provincoe. Hij was discreet, en zeer vriendelijke altijd in staat het goede in een mens te zien of de talenten aan te wijzen.
Hij blijft in mijn geheugen en mijn hart zijn als een nauwgezette discrete werker. Denk er eens over, en zie het aantal werken, ideeën, projecten, wat hij gemaakt had. Nooit pochte hij dat hij de langst dienende Kardinaal was in functie. Als hij heiligverklaard wordt, zal hij de patroonheilige van de nederigheid en de harmonie zijn. Dat is mijn mening. |
| Lodovicus, aartsbisschop van Cambrai a écrit: | | Al de heiligheid van Bynarr ligt in zijn nederigheid en zijn geloof: stil en rustgevend. |
| Vader Elmoron, kardinaal aartsbisschop van Bordeaux a écrit: | | Ik ben verbijsterd door zijn plotselinge dood, nog steeds een groot verlies ... Ik had het voorrecht om veel te bespreken met de kardinaal, het was heel betrokken maar toch zo hecht. De Allermachtigste heeft hem meegenomen, ik zal voor hem bidden zoals het hoort. |
.
| Gandalf_Nim, hoogwaardigheidsbekleder van Templar a écrit: | | Ik bid dat Bynarr eens terug bij ons zal keren. Heer, als het u behaagt, geef hem ons wat langer terug, we hebben zulke mensen nodig ... |
.
| Hludowic, bisschop van Autun a écrit: | Hludowic stond op het centrale plein van Rome. Hij hield een perkament voor de hertogelijke Bourgondië vast. Hij las het, zijn stem beefde, zijn keel zat dicht, maar iedereen zag het..
| Citation: | Monseigneur Bynarr stierf op de zestiende dag van de negende maand van het jaar van genade 1454. Wij nodigen u uit om langs te komen en in de kapel naast het klooster waar hij zijn laatste uren doorbracht. De begrafenis vindt plaats dit weekend in Semur en zal ofifceel door pater Hludowic worden geleid. In overeenstemming met zijn laatste wensen, zullen drie mannen, heer: Snell, Leitmotiv en Kafit, en drie vrouwen: Indira Dames, Titco en Zaina de kist dragen naar het kerkhofwaar monseigneur Bynarr zal worden begraven met Dame Cosette.
Ik wil zeggen dat Vader Lodovicus, vicaris van Langres, aan mijn zijde zal staan voor de begrafenis. De exacte datum van de ceremonie zal binnenkort worden meegedeeld.
Ik heb zijn begrafenis georganiseerd, dit was niet alleen voor een meester maar ook voor een vriend.
Hludowic liep met gebogen hoofd terug. Hij had veel te doen om de begrafenis van de man die zijn meester, zijn meerdere, maar bovenal zijn vriend was, zo goed mogelijk te organiseren. |
|
| Inorn, aartsbisschop van Lyon a écrit: | Wat een tragedie!
Ik zou bij de begrafenis als eerbetoon nog een laatste keer Bynarr, de priester, groette zoals hij mij bevolen had. |
.
| Pater San Giovanni, kardinaal a écrit: | | Hij heeft geholpen onze kerken te laten groeien, zijn werk niet tevergeefs is geweest, moge hij rusten in vrede. |
.
| Vilca, de voormalige kardinaal a écrit: | | Hebbe zijn ziel. Moge hij rusten in vrede. Zijn leven is intens geweest, hij werkte hard voor de Kerk. |
Relikwie
Zijn lichaam werd begraven in een zijkapel van de kerk Semur.
Een slot van bruin haar dat toebehoorde aan zijn leven wordt bewaard in een reliekschrijn in de kerk van Semur in zijn geboortedorp van het hertogdom Bourgondië.
Elementen in verband met:
- Hertogdom Bourgondië
- Bescheidenheid en Harmonie
- Nederigheid, discreet geloof en rustgevend
Lyrics:
"Door het langzame, toch vooruit"
"Excommunicatie is een heilige wapen"
"Een leven is terug naar een begin" (Brief aan de Auvergne voor de moord op Hertogin Zeroukay)
Gebed voor de Heilige Bynarr
| Citation: | Een groot man voor de Kerk
Onze vriend de vurige Bynarr
We kunnen alleen maar denken
In goedheid dat leidt tot de goddelijke waarheid
AMEN |
|
_________________
|
|
| Revenir en haut de page |
|
|
Kalixtus
Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013
Messages: 12878
Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
| Posté le: Dim Juin 18, 2023 2:18 am Sujet du message: |
|
|
| Citation: |
Hagiografie van de heilige Loyat
Vader Loyats, priester van Canterbury, de grondlegger van de Order van St. Jerome (Sint Sophronius Eusebius Hiëronymus), is hier gepresenteerd voor canonisatie als Bouwer van de Kerk. Zonder het werk van vader Loyats zou bij de constructie van de Artistotelaanse Kerk op Engelse bodem zeer grote vertragingen hebben opgetreden.
Een leven gewijd aan Jah
Het vroege leven van Loyats is gehuld in mysterie. Op 12 december 1428 werd hij geboren in het vissersdorpje Dover, in het graafschap Sussex, Engeland. Loyats was een toegewijde visser. Hij spendeerde de meeste van zijn dagen in zijn kleine vissersbootje ver van de kust om de beste vis te vangen, welke hij altijd deelde met zijn naasten.
Terwijl hij zijn dagen spendeerde als gewone visser, maakte Loyats er geen geheim van dat hij God lief had, nog zijn intenties voor de toekomst.
| Citation: | | Ik wordt Loyats genoemd, Ik ben een nederige visser en hoop dat ik niet meer doe dan de wil van God. |
Loyats hoorde steeds de weg van de Kerk roepen tot op hem. Echter, Loyats erkende dat alleen De Almachtige zijn toekomst kon zien. Toen hij gevraagd werd om zich bij de Kerk te vervoegen antwoordde hij:
| Citation: | | Dat is inderdaad mijn intentie, maar ik zal het pad lopen dat de Heer voor me plaatst, moge het in dienst zijn van de Kerk of anderzijds. |
Loyats was ook zeer bedreven in de discipline van de kunsten. Zowel in Dover en Canterbury creëerde hij de eerste zegels voor beide steden. Later richtte hij het College van de Heraldiek van Engeland op. Hij gebruikte zijn vaardigheden om de wapenen van vele geestelijken in heel Engeland. Helaas, vele van zijn originele werken zijn verloren gegaan over tijd, maar kopieën van zijn werk zijn nog vindbaar:
Parochie van Canterbury
Ondanks Loyats’s liefde voor zijn geboorte stad Dover en de liefde voor zijn naasten aldaar, reisde hij af naar Canterbury en was daar geïnstalleerd als priester van zijn Parochie.
Door zijn betrouwbaarheid, eerlijkheid en vriendelijke uitstraling, ontving hij vlot de gunst van het volk van Canterbury, zoals hij ook had gedaan in Dover.
Vanwege Loyats’s sterke persoonlijkheid en zijn aanspreekbaarheid, vele van de clerus in Engeland volgde het voorbeeld van vader Loyats wanneer zij hun eigen parochies startte in hun eigen steden en dorpen.
Het wonder van de vis
Toen vader Loyats voor het eerst aankwam in Canterbury stad om als priester te dienen, realiseerde hij dat de vissers van de stad er een zware dobber aan hadden. Een vissersman zelve, Louats was erg bezorgt over hun lot. De vissers gingen elke dag met hun boten op pad, of stonden op de wal met hun lijnen, maar elke dag kwamen de vissers terug met lege handen.
De vissers van Canterbury konden zichzelf niet onderhouden, en konden niets tonen van hun dagelijkse arbeid. De inwoners van Canterbury leden zonder het eten van vis en het versterken van het verstand.
Vader Loyats bad onmiddellijk tot Jah en die nacht in zijn slaap had hij een visioen. In zijn visioen zeilde hij uit op zee. De boot werd gestuurd, niet door zijn eigen riemen, maar door een goddelijke hand. Toen de boot stopte zag Loyats een school vissen zwemmen onder zijn boot.
The volgende dag leidde vader Loyats zelf de vissers van Canterbury uit over zee naar de plaats die hij had gezien in zijn visioen. En inderdaad, die dag werd er meer vis gevangen dan ooit tevoren door mannen en vrouwen van die stad. Het was door vader Loyats’s miraculeuze visie dat de vissers van Canterbury nu zichzelf konden voeden en zelfs nog vis over hadden om te verkopen.
De orde van St. Jerome (Sint Sophronius Eusebius Hiëronymus)
Gedurende deze tijd was er weinig structuur in the Aristotelaanse Kerk. Loyats zag vroeg de nood in dat de Kerk zich moest organiseren. Vader Loyats realiseerde de eerste religieuze orde van Engeland, de orde van St. Jerome, in Holland beter bekend als Sint Hiëronymus van Stridon. De gegeven taak van deze Orde zijn vertalingen en het brengen van de kerkleer aan de burgers van Engeland.
Vader Loyats zelve was persoonlijk verantwoordelijk voor het vrijgeven van ontelbare documenten ten bate van de Engelse gelovigen. Hij bracht de werken van de kerkleer naar de Engelse bodem in additie tot de Canon wet en de sacramenten. Het was door zijn Orde dat werken nog immer worden vertaalt en worden gepresenteerd aan de Engelse gelovigen.
De dood van vader Loyats
Op de eerste dag van mei, 1454, werden de Engelse gelovigen geschokt door het nieuws dat vader Loyats ziek was geworden. Bodes, welke deze verontrustende tijdingen bij zich droegen, verspreide zich vanuit Canterbury en berichten dat deze grote man was geveld foor een slopende ziekte.
Loyats behield zijn geloof in God zelfs toen de ziekte zijn lichaam verzwakte:
| Citation: | Ik zal geen doktor zien en zal de Heer bezoeken als hij eenmaal gedaan is met me hier en Hij me roept tot Hem.
Ik zal doorgaan met wat weinig inspanning ik kan, het voorbereiden van de mis en werken in mijn molen, maar ik kan niet garanderen hoe lang ik nog hiertoe in staat ben. Wees niet bang, want jullie zien me weder op die dag dat de Heer jou tot zich roept. En tot dan zal ik over u waken…op mijn manier. |
De toenmalige burgemeester van Canterbury, Madmaxhammer, toonde de liefde voor de priester aan door opdracht te geven om een beeld in Loyats’s gelijkenis op te richten op het plein voor de Kerk. Echter, vader Loyats weigerde:
| Citation: | | Zelfs een beeld zou te veel zijn, van diegene waarvan ik zou willen dat ze me kennen, kennen me al, en als het een beeld vereist om anderen te laten vragen over me of met me te spreken, dan zouden ze hun tijd beter spenderen om andere conversatie onderwerpen te bezigen. |
De getuigenissen
Vader Mecchio van Canterbury schreef:
“In mijn eerdere ervaringen met Vader Loyats, heeft hij niets minder dan deugdzaamheid en geloof laten zien.
Als mijn mentor, heb ik veel over zijn leer te zeggen terwijl ik werkte aan mijn wijding. Hij leerde me de rangorder van het priesterschap in zijn gewaardeerde positie en het respect voor mijn mede broeders en zusters in het geloof.”
Vader Ecthelion van Dorchester schreef:
“Loyats was een geweldige man, en je kunt niet echt zijn vrijgevigheid en eerlijke geest doorgronden zonder hem gekend te hebben. Hij was een man wiens geloof doorscheen in zijn dagelijks leven. Hij was nooit te druk om een helpende hand te bieden aan diegenen die het nodig hadden, ongeacht wie ze waren.
Ik helaas hem nooit ontmoet, maar voerde correspondentie met hem vanuit verschillende steden. Hij was welbespraakt, hij had een diep geloof, had hij een gave voor het uitleggen van de mysteries van het geloof aan anderen, en hij was gelieft. In alles, zag hij de zegeningen die Jah had gegeven aan hem, en hij deelde ze met anderen.”
Madmaxhammer schreef:
"Loyats ... Uw indruk zal nooit hier nooit gevult worden in Canterbury. U bent een van onze grondleggers en verdient een ereplaats in die kerk die je bouwde.
Verder heb ik je volledig genomineerd en moge je naam in aanmerking komen voor heiligverklaring.
Heer, houd Vader Loyats dicht bij U, hij is een de beste die wij U te bieden hebben.”
Dragonflame schreef:
"Hij was een zeer betrouwbare man en een werkelijk geweldige vent, hij was zeer toegewijd aan de Kerk en deed alle mogelijke moeite om dingen gedaan te krijgen, iets waarin niemand hem kan overtreffen.
Zijn genialiteit werd geëvenaard door zijn populariteit, hij was misschien wel een van de meest invloedrijke mensen op deze wereld, hij beïnvloede niet alleen de Kerk als geheel, zijn enthousiasme en vrolijkheid besmette ons allemaal en de dingen die hij gedaan heeft spelen nog immer een zeer belangrijke rol in het leven van vandaag.
Het is wellicht door hem, geen bisschop, aartsbisschop noch Kardinaal, dat de Kerk overleefde in Engeland ....”
Moeder Arynna van Dartmouth schreef:
“Hij was altijd bereid om een naaste te helpen, zelfs een vreemdeling die hij nooit had ontmoet. Vader Loyats was altijd bereid om hulp en advies te geven, wanneer gevraagd. Hij ging deed alles wat in zijn vermogen lag om diegenen die het nodig hadden te helpen.”
Drrino schreef:
“Voor mij persoonlijk was Loyats een vriend en een ideaal om te proberen te bereiken. Zelfs voordat hij een priester werdt was Loyats als een vader voor de stad van Dover. We vroegen hem altijd om hulp en hij was er altijd voor iedereen. Nimmer koesterde hij een wrok en er was geen kwaadaardige bot in zijn lichaam. Loyats, en de herinnering aan hem, zijn een rolmodel voor mij, maar een welke ik weet die ik nooit kan bereiken.”
Anto_Capone, Hertog van Cornwall schreef:
“Loyats was een dierbare vriend van mij, ik kende hem goed zelfs voordat hij een priesterwas! = D
Geweldige vent, ik mis hem.”
Zamorak schreef:
“Hoewel ik hem niet kende, weet ik van wat ik gehoord heb dat hij een groot man voor alle burgers van Sussex. Ik steun dat hij een heilige wordt gemaakt!”
Selene schreef:
“Toen ik nog een jonge boerin was ontving Vader Loyats een boot als een toevallige gebeurtenis. Hij koos ervoor om deze aan te bieden aan de eerste jonge inwoner of boer voor 80 ponden. Ik nam zijn het aanbod aan en heb veel waardering voor het gulle begin. Niet een groot ding maar ik denk dat het typisch is voor zijn vrijgevigheid. Terwijl hij stervende was nam hij de tijd om er zeker van te zijn dat de stad een adequate voorraad van meel had voor een tijdje.”
Gwendalyn schreef:
“Ik weet dat op zijn sterfbed hij zijn goede werken vervolgde. Hij sleepte zich van zijn bed om elke dag te werken en verkocht zijn meel aan het gemeentehuis voor zo goedkoop als toegestaan. Met gelden zo verwonnen kocht hij buitensporig prijzige goederen van de markt op en verkocht deze voor de laagste prijzen. (Op dat moment was het het graan te duur was, dus hij betaalde 4-4.50 en verkocht deze voor 2) Ik denk dat hij ook deed hetzelfde met vis en brood om de armen te voorzien.”
Gedrag regels
“De politiek van de mens heeft geen plaats in het leven van een man van God.”
“Niemand, zelfs niet de Almachtige, die de macht heeft, zou, of zou willen je te dwingen om iets te doen tegen je wil. De Universele en Heilige Roomse Aristotelische Kerk is een kerk van vrijwillige gelovigen, niet van poppen en meesters.
“Aristoteles leert ons dat een man moet worden gemeten door zijn eigen zelfbeeld niet het beeld van anderen voor een man.”
Relikwieën: Het stoffelijk overschot van Vader Loyats rust in de Kerk van Canterbury. Ook gehuisvest zijn er de overblijfselen van zijn vissersboot. In de hallen van de orde van St. Jerome is het zegel dat hij vervaardigde voor de officiële documenten (zie afbeelding hierboven).
Beschermheilige voor: vissers; vertalers
Loyats van Canterbury werd officieel heilig verklaard op 25 maart 1455. Dit, zijn hagiografie, is dogma van de Universele Romeinse Aristotelische Kerk.
|
_________________
Dernière édition par Kalixtus le Dim Juin 18, 2023 2:24 am; édité 1 fois |
|
| Revenir en haut de page |
|
|
Kalixtus
Cardinal
Inscrit le: 24 Fév 2013
Messages: 12878
Localisation: Roma, Palazzo Doria-Pamphilj
|
| Posté le: Dim Juin 18, 2023 2:22 am Sujet du message: |
|
|
| Citation: |
Hagiografie van de Heilige Sjnoel
Dienaar van de Kerk en medestichter van de Nederlandse Kerk
Geboren in Lyonnais-Dauphiné, nam Sjnoel zeer snel de beslissing om de Aristotelische Kerk te dienen. Zijnde een vurige verdediger van deze laatste, heeft hij gezworen om haar met zijn leven te verdedigen. Wapens trekken hem nauwelijks aan, dus neemt hij de beslissingen die zijn leven van eenvoudige boer naar beroemde klerk zullen veranderen.
Hij vervoegde de Cisterciënzer Orde, een kloosterorde, waar hij met open armen werd ontvangen door vader Fredstleu. Hij liet zich dopen, nam het statuut van Broeder van de Orde aan en beëindigt zijn seminarie in het Seminarie Sint-Benedictus. Hij preekte in de hallen van zijn dorp, Dié, maar zeer snel hoorde hij over de streek Holland spreken, waar men het Nederlands sprak, een taal die hij bijzonder goed beheerste.
Sjnoel vervoegde de Teutoonse Orde, een orde waar hij veel had over horen spreken, en waar hij zich tot aangetrokken voelde. Dankzij het beheersen van de taal, groeide hij snel. Frans, Engels en Nederlands sprekend en Duits en Spaans lezend, vond hij een plaats in hun midden. Hij nam vervolgens de beslissing om naar Holland te verhuizen, na bij de Roomse Inquisitie te integreren, waar hij na de selectie van de kandidaten werd aanvaard. Hij zou deze taak op de nieuwe gronden in het noorden voortzetten.
Met zijn oom kwam hij aan, een van de eersten in Holland, een leeg land, vol onwetende mensen. Zijn enige taak was om hen te onderwijzen, maar vooral, om een religieuze politiek te voeren, in naam van de Heilige Aristotelische Kerk. Hij vervoegde de Raad, in de positie van Kanselier. Hij legde zijn kandidatuur neer voor de Apostolische Nonciatuur terzelfder tijd, aldus werd hij aanvaard als Apostolische Nuntius voor de regio Holland.
Enkele maanden gingen voorbij, maar religie leek het Hollandse volk weinig bezig te houden. Het weigerde het, negeerde het compleet, net als diaken Sjnoel, diaken van Rotterdam intertijd. Onophoudelijk onder de druk van de Curie, vervolgde hij zijn weg, en stelde het Concordaat tussen de Aristotelische Kerk en het Graafschap Holland op. Dit laatste document deed een danige polemiek opwaaien, zodat de jonge Sjnoel de ergste kritieken te verduren kreeg, maar de man bleef volharden.
Na een maand van grote discussies tussen de bevolking, de Raad, en Sjnoel zelf, slaagde hij erin het Concordaat erdoor te krijgen. Vanaf dat moment, wist Sjnoel, waren de fundamenten gelegd. Hij aarzelde niet om naar Leiden te verhuizen, ten noorden van Rotterdam, en werd er Priester. Hij leidde er aldus, met vaste had de pastorij. Korte tijd later nam hij diaken Sonho onder zijn hoede, die een uitstekende leerling bleek te zijn.
Aan het hoofd van het graafschap - Sjnoel trouwe Teutoon
Het is dan, ten tijde van de graafschapelijke verkiezingen, dat hij genomineerd en gekroond wordt tot Graaf van Holland. Hij regeerde op een religieuze manier, door de religie op de eerste plaats te zetten voor iedere andere zaak. Hij voerde belangrijke hervormingen door op niveau van de instellingen en bracht de overblijvende problemen van het "Concordaat tussen het Graafschap Holland en de Zeer Heilige Rooms-Aristotelische Kerk" in regel.
Tijdens zijn regeerperiode richtte hij een Nederlandstalige tak op van de Teutoonse Orde, een orde waarin hij het statuut van "Ordenskaplan" bereikt had. Hij had geen enkele moeilijkheid om leden te vinden niettegenstaande er enkele obstakels op de weg verschenen, zoals personen die de scheiding van Kerk en Staat wilden, wat ondenkbaar was voor de jonge geestelijke. Hij maakte deel uit van de Curie, die niet laks bleef. De Orde in kwestie viel enkele maanden later terwijl de Teutoonse Orde in omvang toenams en onder haar rangen een twintigtal mensen telde.
Velen onder hen waren discipelen of zeer goede vrienden van Sjnoel, en wijdden hun leven aan hem. Hij zei daarom:
"Wijdt uw leven aan de Kerk en niet aan mij, ik ben maar een herder van de kudde, die jullie zal leiden naar de Glorie van de Zeer-Hoge!"
Dezen verschenen en spiegelden zich in dienst van de Kerk in de Teutoonse Orde. Het mandaat van Sjnoel kwam op zijn einde, waarop hij gekroond werd tot Graaf van Gouda. Hij schonk aan de Teutoonse Orde een commando-post die werd ingericht als intendance. Net zoals hij deed met Krimpen, de Nederlandstalige generale commando-post. Een Militair-Religieuze Orde werd zo machtig in het graafschap dat een andere taal sprak dan het Frans of het Sacrum Romanorum Imperium Nationis Germanicae.
Enkele veldslagen vonden plaats tegen een groep dieven, wilden, bandieten oftewel rovers. Bij het begin ervan werd Sjnoel benoemd tot Hochmeister, de belangrijkste titel in de Orde, wat Grootmeester betekent. Hij vertrok dus samen met de anderen voor het gevecht, ongewapend natuurlijk zoals het Kanonieke Recht gebied, wat hem zwaar viel. Elk gevecht werd gewonnen door de Teutonen en het Hollandse Leger. Het vertrouwen in de Teutoonse Orde groeide, ongeveer gelijk met haar leden, die herhaaldelijk de steen van het Graafschap bevrijdden.
Aartsbisschop van Keulen - Het einde van een gids
Hoewel de vermoeidheid de jonge priester meer en meer begon te raken, ging hij verder met zijn taak en zijn wil die eruit bestond de Ware te dienen met strengheid en passie. De vertalingen van het Kanonieke Recht en het Boek der Deugden vorderden goed en begonnen aan hun einde te komen. Dit was een extreem uitputtend werk, een werk van opzoekingswerk en van talenkennis. Hij moest goede mensen vinden die de juiste diploma's in hun taal hadden. Aldus kon hij er slechts een tiental vinden. Nochtans waren zij erg bekwaam en het is om die reden dat de Zielenherder van Leiden benoemd werd tot Aartsbisschop van Keulen door het Bisschoppelijk College van het Duitse Heilige Keizerrijk.
Voortaan was het tijd om de instelling van het Aartsbisdom te herorganiseren en herstarten, en om zijn reputatie in de rest van de Aristotelische wereld te verhogen. Een Inquisitie met tribunalen, advocaten, rechters en Procureurs moest georganiseerd worden. Een Bisschoppelijk Leger moest op hetzelfde moment worden ontwikkeld. Tot op de dag van vandaag bestaat dit nog niet, maar de kazerne werd gebouwd en de vertalingen gemaakt dankzij een vrouw met de naam Raldar. Zij heeft zich voor de Garde ingezet, maar werd helaas ook teruggeroepen bij de Zeer-Hoge.
Alles stelde zich op, alle organiseerde zich, en het Aartsbisdom begon zijn omvang te vinden. Pelgrimstochten werden gehouden in de richting van het Aartsbisdom met de missie om de kennis van Rome te preken. Dit deed de noordelijke provincie alleen maar goed. De Aartsbisschop had de partij Ultra Montanus opgericht in Holland. Deze partij won de graafschappelijke verkiezingen en een Gravin van deze parij nam de macht en voerde hervormingen door ten gunste van de Kerk.
Twee maanden gingen voorbij en de priester werd ziek. Zijn vermoeidheid had een punt bereikt waarop hij zich moest afsluiten van de wemelende wereld, levend en wel vertrok hij voor een spirituele bezinning van twee maanden. Hij kwam slechts éénmaal terug om zijn vertrek van de wereld aan te kondigen. Hij liet een brief na samen met zijn testament. Vervolgens verliet hij de Aarde om zich bij de Zon aan te sluiten na een kort maar intensief leven, een leven dat de Kerk deed uitgroeien waardoor deze groter werd dan voorheen, en voortaan honderden nieuwe volgelingen telde, klaar om de Kerk te dienen tot het Einde der Tijden.
Hommages aan de Aartsbisschop
Zijne Eminentie MrGroar :
« Homme volontaire, audacieux, téméraire et parfois impatient, Sjnoel a toujours su écouter ses amis et aider son prochain »
(Wilskrachtige man, dapper, stoutmoedig en soms ongeduldig, Sjnoel wist altijd naar zijn vrienden te luisteren en zijn naaste te helpen.)
Gravin Nadia de Ligne :
« Gedreven, grondlegger van het Aristotelische Geloof in Holland, een groot man voor het Graafschap.
(Personne rigoureuse, fondateur de l’Eglise Aristotélicienne en Hollande, un grand homme pour le Comté Hollandais.)
Zijne Excellentie DragothAr Ooms :
« Als je Holland zou mogen vergelijken met een gierstveld, dan is Monseigneur Sjnoel het eerste zaadje dat de Almachtige gezaaid heeft in deze vruchtbare bodem. En door dit ene zaadje mag ik dezer dagen genieten van een rijk gevuld veld waar ik goed de Vruchten van de Heer kan oogsten.”
( Si l’on devait comparer l’Hollande à un champ de maîs, alors Monseigneur Sjnoel est la première graine que le Très-Haut a semé dans ce sol fertile. Et grâce à cette première graine j’ai le droit de profiter en ces jours d’un champ bien rempli dans lequel je peux récolter les fruits du Seigneur.)
Gravin Karanda de Ligne :
“Sjnoel is voor mij de vader van het geloof in Holland, een van de grondleggers van de Raad van Holland en een goedwillende wereldverbeteraar.”
(Sjnoel est pour le père de la Foi en Hollande, un des fondateurs du Conseil Hollandais et un sage qui tentait d’améliorer le monde.)
Dame Pippa :
"Zijn leven stond in dienst van de kerk, vele uren vertaalde hij de geschriften, zijn eenzaamheid hierdoor voor lief nemend, hij had grote wijsheid maar kon slecht tegen domheid en reageerde hier op met groot ongeduld, voor hen die dichtbij zn hart waren had hij echter alle geduld, liefde en zorgzaamheid. Hij wordt erg gemist."
(Sa vie était dédiée à l’Eglise, pendant de nombreuses heures, il passait à traduire des textes, sa solitude ne lui importait peu, ses connaissances étaient nombreuses, cependant il ne supportait pas les ignorants et sa réaction sur ses gens là, fut parfois impatiente. Pour ceux près de son cœur, il possédait toute la patience et l’écoute. Il nous manque.)
| Citation: |
In het begin, voelde de oude cisterciënzer rector, roger, zich ziek, de zeventiende dag van de vijfde maand in het Jaar onzes Heren 1457 en een dokter werd geroepen de volgende dag. Het verdict kwam onmiddellijk. De coma van in het begin veranderde in een verwijdering In Gratibus (IG), sterke indicatie van een definitieve breuk tussen de ziel en het lichaam. Dan, als bij verrassing, een nieuwe neurale verbinding In Gratibus vond plaats de negentiende van de vijfde maand in het Jaar onzes Heren 1457 om 02h.33. Men mocht terug hopen. Zou Roger uit zijn coma opstaan, Res Parendo?
In de nacht van de twintigste van de vijfde maand, blies een mysterieuze wind door alle hoeken van de abdij Sint Bernard, die de enkele monnikken, die op dat uur nog aan het bidden waren, deed huiveren. Een zacht inwendig, ritmisch gezang leek de getuigen te sussen die het moment zeker en rustig tegemoet keken. Een ervaring moeilijk beschrijfbaar, zij zullen u er beter over kunnen vertellen dan ik. Dan, werd de kalmte op vreemde wijze gebroken door het slaan van vleugels en een kreet van een roofvogel. Een novice bevestigde zelfs dat hij een zwarte arend zag dichtbij het comateuze lichaam van Broeder Roger, in zijn cel.
De eenentwintigste dag van de vijfde maand, ondanks het verdriet om de gezondheidsproblemen van Roger, begonnen de feestelijkheden van Sint Arnvald in de Cisterciënzer abdij. Tot plots, het mirakel: de aankomst van de zwarte Teutonische arend bij de plaats waar Broeder Roger rustte. Hij ontwaakte uit zijn diepe coma met veel ophef en kwam in de abdij om zijn miraculeuze terugkomst te delen. Broeder Roger heeft Sjnoel gezien, aan wie dit mirakel toe te schrijven is. Een geïmproviseerd en spontaan gezang vulde de abdij om dit uitzonderlijke moment te vieren, een gezang dat eenieder eerder gevoeld had.
Een mooie dag
Of was het een nacht
In Noirlac was hij ingeslapen
Wanneer plots uit de abdij
Omgeven door Licht
Een zwarte arend verrees
Traag opende Roger zijn ogen
Traag ontwaakte hij uit zijn coma
Bij hem, in vleugelgeruis
Als uit de hemel gevallen
Zag hij Sjnoel
Hij droeg Teutoonse kleuren
En sprak met lage stem
Het was toen, dat de cistercijnzer abt
Zijn kracht terugvond
En opstond uit zijn slaap
O, Allerhoogste
Uw Vinger raakte hem
U bracht hem terug bij zijn broeders
U bent daarom de Allerhoogste
Zij die het durven ontkennen
Dat ze bestreden worden
Deze dag, gezegend boven alle Heiligen
De Hollandse grondlegger
De held van Cisterciënzer gronden
Opgestaan uit het verleden
Hij is teruggekomen
"Zeg mij Broeder, o zeg en hoor ons aan
Geef het ons om uw wijsheid te leven
Maak van ons bouwers van keizerrijken
In dienst van de Allerhoogste
Altijd in het geloof.
Zoals toen, in uw Cisterciënzer leven
Zoals toen, bij uw Teutoonse broeders
Zoals toen, als hoeder van Leiden
Brenger van vreugde,
Toon ons wonderen!"
Kleding met de kleur van de nacht
Een stem, of was het een robijn?
Ik was bang, hij gaf me hoop
De vogel heeft ons verlaten
Alleen met Broeder Roger
De zwarte arend sloeg zijn vleugels uit
Vertrok om de hemel te vervoegen
En altijd, in het hemels paradijs
Over zijn Broeders en Zusters
Hij waakt over onze levens
|
RELIQUEN
o Het lichaam van de heilige Sjnoel, dat rust in de crypte van de kathedraal van Den Haag.
o Een reliekschrijn met het hart van Sint Sjnoel, bewaard in de Abdij van Sint Sjnoel in Egmont.
o De mijter, de staf en de bisschoppelijke gewaden van Sint Sjnoel, bewaard in de kapel van de familie.
|
_________________
|
|
| Revenir en haut de page |
|
|
|
|
Vous ne pouvez pas poster de nouveaux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum
Vous ne pouvez pas éditer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas supprimer vos messages dans ce forum
Vous ne pouvez pas voter dans les sondages de ce forum
|
|
FAQ
Rechercher
Liste des Membres
Groupes d'utilisateurs
S'enregistrer
Profil
Se connecter pour vérifier ses messages privés
Connexion
