|
L'Eglise Aristotelicienne Romaine The Roman and Aristotelic Church Forum RP de l'Eglise Aristotelicienne du jeu en ligne RR Forum RP for the Aristotelic Church of the RK online game
|
Voir le sujet précédent :: Voir le sujet suivant |
Auteur |
Message |
Policarpo
Inscrit le: 16 Avr 2013 Messages: 1340
|
Posté le: Sam Déc 08, 2018 12:15 pm Sujet du message: Rozdział XIII - Odbiór na Polyphilos |
|
|
Citation: |
Rozdział XIII - Odbiór na Polyphilos – W którym mówi Arystoteles że konieczne jest, być otoczonym przez prawdziwych przyjaciół.
Arystoteles został zaproszony na przyjęcie w domu bogatego kupca ateńskiego, który służył również jako Archon. Nazywał się Polyphilos. Był bardzo bogatym i potężnym człowiekiem i pasjonatem filozofii. Często przychodził posłuchać Arystotelesa tak często, jak tylko jego obowiązki mu pozwalały. Jego dom został całkowicie wypełniony ludźmi, a stoły uginały się pod ciężarem jedzenia.
Arystoteles spoglądał na beczułkę wina, która właśnie została wypełniona po brzegi. Sięgnął właśnie po kiść winogron gdy Polyphilos podszedł do niego.
Polyphilos: "Arystotelesie, drogi nauczycielu. Jak znajdujesz to przyjęcie?"
Arystoteles: "Przyznaję, że wolę mniejsze spotkania, nie można posłuchać tutaj. Niemniej jednak, Twój dom jest wspaniały i bankiet jest godny największych królów."
Polyphilos: "Dziękuję za te komplementy. Ale nic nie jest zbyt dobre dla moich przyjaciół i kocham ich gdy są wokół mnie."
Arystoteles: "Wszyscy ci ludzie tutaj są Twoimi przyjaciółmi?"
Polyphilos: "Oczywiście. Nikt, poza moimi przyjaciółmi nie może wejść tutaj."
Arystoteles: "Widzę tu ludzi z wszystkich warstw społecznych, którzy służą miastu w różnych funkcjach."
Polyphilos: "A więc? Nie jestem dumny. Zostawiam to nowobogackim."
Arystoteles: "Oczywiście, to mówi wiele o twoim honorze. Jednakże to nie może być prawdziwa przyjaźń. Prawdziwy przyjaciel jest równy ponieważ przyjaźń musi być wzajemna i sprawiedliwa. Przeciwnym razie nie jest to przyjaźń, ale bardziej poszukiwanie profitu. Król nie może oczekiwać niczego od żebraka, ten ostatni nie jest w stanie pomagać mu w potrzebie, i odwzajemniać pomocy w oparciu o przyjaźń. Dlatego przyjaźń nie jest możliwa między ludźmi, którzy są zbyt nierówni. "
Synek Polyphilosa zbliżył się do nich.
Eumónos: "Jestem zawsze mówił mój ojciec - ci ludzie nie są jego przyjaciele, i musi trzymać się z dystansem."
Arystoteles: "To byłby wieki błąd, młody człowieku. Przyjaźń człowieka jest największym dobrem. Nawiązuje więzi społeczności, te z kolei społeczności nadają formę miasta. Przyjaźń pozwala istnieć stosunkom społecznym, a człowiek może wtedy uczestniczyć w sprawach miasta. A, jako pierwszą cnotę człowieka jest podstawą uczestnictwa w życiu miasta, wiec przyjaźń jest niezbędna. "
Eumónos: "Ale jak znaleźć doskonałą równość?"
Arystoteles: "To nie jest konieczne. Konieczne jest jedynie, by zysk nie był wyraźny w dla dominującego przyjaciela. Złotym środkiem, cnotą, jest wiedzieć, że jesteś otoczony przez prawdziwych przyjaciół, przez ludzi, którzy mogą liczyć na ciebie i wiesz na kogo możesz liczyć. "
Polyphilos i Eumónos skinęli głowami wspólnie. Arystoteles odsunął się nieco, a następnie powrócił.
Arystoteles: "Te liście winogron są pyszne, przepyszne jak rada przyjaciela, nie sądzisz?" |
_________________ His Excellency the Most Reverend Monsignor Prof. Dr. theol. Policarpo von Wittelsbach
Bishop Emeritus of Regensburg
Archabbot Emeritus of the Abbey of Heiligenbronn
German archivist for the Roman registers of Sacraments
|
|
Revenir en haut de page |
|
|
|
|
Vous ne pouvez pas poster de nouveaux sujets dans ce forum Vous ne pouvez pas répondre aux sujets dans ce forum Vous ne pouvez pas éditer vos messages dans ce forum Vous ne pouvez pas supprimer vos messages dans ce forum Vous ne pouvez pas voter dans les sondages de ce forum
|
|